Σε παγωμένους Δεκέμβρηδες με έμαθες να περπατώ…Τους ρόλους ανταλλάξαμε…
Εσύ ο Σοφός ταξιδευτής…
Κι εγώ μαθητής απλός ...
απλά και ταπεινά σ΄ακολουθώ…
Χρόνια τώρα σε παγωμένους Δεκέμβρηδες με έμαθες να διαβαίνω…
Χνάρια σε χιόνι ανεξίτηλο άφησες… χιόνι που δεν έλιωσε ποτέ…
Χούφτα στη χούφτα μου έγινες και μ΄ οδηγείς…
Σε χνάρια παγωμένα…
Χρόνια τώρα σε παγωμένους Δεκέμβρηδες με έμαθες να διαβαίνω…
Χνάρια σε χιόνι ανεξίτηλο άφησες… χιόνι που δεν έλιωσε ποτέ…
Χούφτα στη χούφτα μου έγινες και μ΄ οδηγείς…
Σε χνάρια παγωμένα…
χέρια σε κίνηση ικεσίας… σ΄αναζητούν αιώνες
Αιωνία η σκέψη… εμμονή Αγάπης Ουράνιας κι επίγειας…
Νυν και αεί… εσύ… σπλάχνο και μήτρα ιερή κι αθάνατη στο σύμπαν ταξιδεύτρια
Εσύ... ΕΣΥ...
Αιωνία η σκέψη… εμμονή Αγάπης Ουράνιας κι επίγειας…
Νυν και αεί… εσύ… σπλάχνο και μήτρα ιερή κι αθάνατη στο σύμπαν ταξιδεύτρια
Εσύ... ΕΣΥ...
κι εγώ… τέκνο του Θεού εγώ… δούλη στη σκέψη σου εγώ… μικρός Θεός μου Εσύ…
Κι εγώ η δούλη και το τέκνο σου... σπλάχνο των σπλάχνων μου…
Γη της γης μου... δένδρο αιωνόβιο κι αειθαλές …
Σείριος… και κατοικείσαι…
Κι εγώ μέτοικος στ΄ αστέρι σου…
Κι εγώ… κι εγώ σπλάχνο των σπλάχνων
Σ΄ ΑΓΑΠΑΩ… Σ΄ ΑΓΑΠΑΩ πάντα για πάντα…
Και σε σκοτεινών Μινώταυρων το βλέμμα σε ζητώ…
Κι εγώ η δούλη και το τέκνο σου... σπλάχνο των σπλάχνων μου…
Γη της γης μου... δένδρο αιωνόβιο κι αειθαλές …
Σείριος… και κατοικείσαι…
Κι εγώ μέτοικος στ΄ αστέρι σου…
Κι εγώ… κι εγώ σπλάχνο των σπλάχνων
Σ΄ ΑΓΑΠΑΩ… Σ΄ ΑΓΑΠΑΩ πάντα για πάντα…
Και σε σκοτεινών Μινώταυρων το βλέμμα σε ζητώ…
σ΄αναζητώ...
νανούρισμα-μοιρολόι με λόγια ποιητή Ανδαλουσιάνου...
στολή σου κεντώ, χρυσοκλωστής κουβέντες...
" ΚΟΙΜΗΣΟΥ ΙΑΣΩΝΑ... ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΤΗΝ ΠΥΡΩΜΕΝΗ ΑΝΑΣΑ...
ΚΟΙΜΗΣΟΥ ΠΕΤΑ ΗΣΥΧΑΣΕ...
ΚΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ..."
"-Μη μου αφήσεις το χέρι … μη μ΄ αφήσεις… φοβάμαι
Χαμήλωσε ο ουρανός… το Θείο Βρέφος να δεχτεί…
Χαμήλωσε ο ουρανός χρόνους πριν και βρέφη, Αγγέλους κάμει
«Ωσαννά εν τοις υψίστοις» να Του ψάλλουν…
ΩΣΑΝΝΑ… ΩΣΑΝΝΑ…
Χαμήλωσε ο ουρανός χρόνους πριν και βρέφη, Αγγέλους κάμει
«Ωσαννά εν τοις υψίστοις» να Του ψάλλουν…
ΩΣΑΝΝΑ… ΩΣΑΝΝΑ…
γενηθήτω το θέλημα Σου...
10 σχόλια:
Παιδί μου!
Πήρες το τρένο να ταξιδέψεις,
σ’ έβγαλε στην αγκαλιά Του,
παιγνίδια βρήκες που δεν είχες,
ξεχάσθηκες παίζοντας.
Μοίρασες τις αποστάσεις
πότε στον Παράδεισο μένεις τα βράδια
πότε στην επιθυμία μου.
Έκοψα ένα κυκλάμινο να σου χαρίσω
κυκλάμινο ήσουν
άνθισες κι έτσι ανθισμένο σε βρήκε ο Βοριάς
δυνατός
και σ’ έκοψε.
Ανεβαίνω κοντά Του κάθε που ξημερώνει
Του φιλώ τα χέρια, Του φιλώ τα πόδια
μα μένεις εκεί κι ούτε που θέλεις να μ’ αγκαλιάσεις.
Χάνομαι στο σκοτάδι της απουσίας σου κατεβαίνοντας
γέρνω στο χώμα κλαίγοντας την άδική σου μοίρα
μα τίποτε δεν αλλάζει
κι αν είχα μια ελπίδα
πνίγηκε απ’ τα δάκρυα των ματιών μου.
Σωρεύονται μέσα μου οι φωνές των ανθρώπων
σε καλούμε πίσω.
Δεν ακούς, όλο και περισσότερο σιωπείς, και κρύβεσαι
τ’ αλώνια τ’ ουρανού μονάχα γεύονται το τρέξιμό σου.
Σπαράζω στη απουσία σου!
Άγγελέ μου!
Τι σου ‘ταξε ο θάνατος να σε κερδίσει;
Για ποια ακρογιάλια σου μίλησε κι άπλωσες το χέρι να σε πάρει;
Άλλο δεν έχω ν’ αγαπήσω
κι άλλο δεν βρίσκω προσκεφάλι να γύρω απ’ το δικό σου
που το ‘κλεισε η πέτρα.
Δε θα μάθεις ποτέ πόσο ψηλά πετούν τα πουλιά
μήτε θα δεις τη θάλασσα να γκρεμίζει τους χωμάτινους πύργους σου
μήτε θ’ ανθίσει το χαμόγελό σου στα χείλη
μήτε το δικό μου χαμόγελο θ’ αντικρίσεις
τη φωνή μου δε θ’ ακούσεις
δε θα κρυφθείς ποτέ πια στην αγκαλιά μου…
Σπαράζω στην απουσία σου!
Τις θερμότερες ευχές μου για υγεία και χαρά στη ζωή σας.
αυτά τα Χριστούγεννα, ας αναγεννηθούν οι ψυχές των ανθρώπων.
Να προσέχεις Μαρίνα
φιλί
Καλά Χριστούγεννα
Γλυκειά μου Μαρίνα, πριν φύγω ήθελα οπωσδήποτε να σου αφήσω το μήνυμα της ανάπλασης και της αγάπης που μας δίδαξε Εκείνος κι οι μαθητές του. Σου εύχομαι αυτή η αγάπη να στολίζει εσένα και την οικογένειά σου και να είναι η σιγουριά στην ανασφάλεια του άγνωστου του νέου χρόνου. Τα φιλιά μας και μια θερμή αγκαλιά!
ευχομαι τα πιο ομορφα χριστουγεννα..ελλα σε μενα να δεις που σουχω ενα παραμυθακι..φιλιαα!!
Μανούλα…Μανούλα…!
Χρόνια Πολλά Μανούλα ήρθα να σου πω και σήμερα.
Σήμερα ξαναγεννιέται η Αγάπη κι εγώ εδώ πάλι στο προσκεφάλι Της θα σταθώ.
Μ’ αγαπά η Αγάπη Μανούλα, μου το ’χει πει κι εγώ την αγαπώ κι έχουμε γίνει αχώριστοι.
Είμαι χαρούμενος Μαμάκα, έχω κι άλλα αγγελάκια εδώ και παίζουμε, όλα αδελφάκια.
Δεν έχει κλάμα εδώ, ούτε πόνο, μόνο γέλιο!
Όταν με σκέφτεσαι Μαμάκα θέλω να γελάς γιατί είμαι ευτυχισμένος εδώ και θέλω κάθε φορά που σε βλέπω, γιατί σε βλέπω, να είσαι χαρούμενη!! Θέλω να βλέπω εκείνο το όμορφο πανέμορφο γέλιο σου! Μη μου το κρύβεις…ποτέ πια, ποτέ, έτσι; Σ’ αγαπώ Μανούλα μου, πολύ-πολύ σ’ αγαπώ!!!
Mαζί Πάντα μαζί
γλυκιά Μάνα!
να υψωθεί ο ουρανός
ν' ανάψουν τα φώτα των αστεριών
για όλα τα υπόλοιπα χρόνια
να είσαι ΦΩΤΕΙΝΗ!
έτσι μανούλα;
αγάπη πολύ κι έγνοια
τέλειες γιορτές Μαρινακί μου γλυκό να περάσεις
μου το υπόσχεσαι ε;
έτσι για να μην φοβάμαι
να μου κρατάς τα χέρια...
Ευτυχισμένα Χριστούγεννα με το Χριστό και την αγάπη στην καρδιά μας.
περασα να αφησω κοκκινες ευχες για αυτη την εποχη τη γιορτινη ας πουμε,..καλο 8!
Ευλαβικά στη στέψη του χρόνου που πάλλεται κομπορρημονώντας στο πέρασμα ζήσης, αδαής σε κάποια αβάδιστα περάσματά του, στέκομαι τιμώντας δύση "άστρων" με μια μονάχα ευχή
στου νέου ήλιου ηλιάτωρα τη γέννα στρέψε λίγο πιο ψηλά ακόμα το κορμί, να νιώσεις, να γευτείς, να ντυθείς, να ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ νιόβγαλτη ΑΝΑΤΟΛΗ!!!
ΥΓ
Ακόλουθοι πολλοί πορείας!!!
τι άλλο να πώ
Δημοσίευση σχολίου