Επιβιώνω ασκούμενη …σ’ ανατομία λέξεων….
Ζωής σώμα χαράσσω…αιτία θανάτου “πρόσχημα” η ανακάλυψη
Από πριν « το γιγνώσκω» αιτία,
ίσως και το αιτιατό της ....
σπλάχνα σκέψης σε γυάλα φορμόλης τοποθετώ
Να αντέξουν…
Το πρόσφορον κι αιτιατό ουδεμία σχέση μεταξύ τους…
Το «πρόσφορον» την καρδιά αγγίζει
Το "αιτιατό "στου νου το λογικόν ξαποσταίνει
Πορεύομαι σε ανατομία αισθημάτων κι « εαυτόν» ανακαλύπτω
Ευρήματα αρχέγονα κοινής ανθρώπου πορείας
Πορεύομαι εν …αμαρτία νου
Σχοινοβατώ …σε ψυχής αλλόφρον νήμα
Κενό στο κενό
και σιαγώνες ανοίγουν …
Να καταπιεί…να μηδενίσει
Αντιστέκομαι ταλαντευόμενη
Την ουσία της Ζωής αμφισβητούσα
Μα πάντα παραρρέουσα….
Ανάμεσα σε κενό και ύπαρξη
Πορεύομαι ..με βήματα νεκρού
που η ψυχή σε «ανυπαρξία ή ύπαρξη»
αμφιταλαντεύεται ασκόπως κι αιωνίως
Με ένα ¨γιατί” παντιέρα άλικη
Σύμβολο ελευθερίας
Σκλαβιάς υποθάλπουσας στιγμές ,
καθημερινής εκκαθάρισης ευχή …
Δευτέρα, Απριλίου 21
"ίνα τι περίλυπος εί, ψυχή;"......
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Τώρα αυτό ειναι σύμπτωση άραγε; Moυ αρέσει το ποίημά σου αυτό. Μου λέει πολλά.
Προσπάθησα δυο φορές να σου στείλω μέηλ αλλά είσαι γεμάτη γράμματα άλλων! Περιμένω στη σειρά! Σε φιλώ και μία αγκαλιά (και η Αναστασία επίσης, που έφυγε πασχαλινές διακοπές).
Κι είμαι εδώ!
και σ΄αγαπώ κι ας μη το πιστεύεις πια.
Κι είμαι εδώ!
κι ας αρνιέσαι πιστεύοντας ότι πουλησαν την καρδιά σου στο παζάρι ενός ληστή συναισθημάτων για "τριάντα αργύρια".
Κι είμαι εδώ Καρδιά μου για πάντα.
Φίλος.Για πάντα φίλος σου.
κι όταν ακάνθινο στεφάνι σου φορω,
είναι για να ξεπλύνω δικες μου ανομίες.
Μαρίνα! το κέρας της σελήνης
Μαρίνα ! ο χαλασμός του κόσμου
ΕΣΥ! ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ ΑΓΡΙΜΙ
ΕΣΥ! ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΜΟΥ ΔΕΛΦΙΝΙ
sebastian
Εβδομαδα του κοσμου..ολοι στην παρελαση..στην παρελαση που ολα τα χωνευει..χορος εξαγνισμου..και πρωτος..πρωταγωνιστης..ο Ιουδας.."που φιλουσε υπεροχα;"..ποιος ξερει..φιλουσε ευστοχα..το μονον βεβαιο..και η Μαγδαληνη..που παρακολουθουσε..οχι κομπαρσος..πρωτος Αποστολος..πρωτα-αγωνιστρια..και ο Ανθρωπος..παντα ο Ανθρωπος..να στοχευει στα παθη..μην ακους τους Ιουδες Μαρινα μου..εχουν παντα την εναλλακτικη λυση της "μετανοιας και προσευχης"...το πετροχελειδονο..που επιμενει..
Άκου… κι άλλο θα πορευτείς!
Άκου… κι άλλο θα ασκηθείς!
Άκου… κι άλλο θα μετανιώσεις!
Μα κι άκου πως ψάχνει «εαυτόν» το «πρόσφορον» να βρει!
Ακούς τον σχοινοβάτη του πως τρέμει το κενό;
Ακούς κι ότι δεν άκουσε ποτέ το «αιτιατό»;
Ακούς τι λέει η ταλάντευση όταν περνά από εντός;
«Σε ύπαρξη πατά κάθε ύπαρξη εδώ
το άσκοπο τροφοδοτεί το τίποτα με ουσία
και το «γιατί;» περνώντας το η μια στιγμή στην άλλη
κάνει την «εκκαθάριση» από ευχή ερώτηση αιωνία!»
Καλό σου βράδυ!
«Ο καθένας παίρνει την ελευθερία που του αξίζει, δηλαδή την ελευθερία που κατακτά!!»
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ
...................................
Αέρας, Φως, Άνθιση, Φθορά
Πρόσφορο, Δώρο, Αντίδωρο
Αιτία και Αιτιατό
Προσφορά και Άρνηση
Αμαρτία, Σοφία, Αίσθηση
Αντίσταση, Πτώση, Ανάταση και Ανάσταση
Αυτό το τέρας που κρύβουμε όλοι μέσα μας
Παθαίνει
Μαθαίνει
Ασθμαίνει
Ξαποσταίνει
Πέφτει χτύπα και Σηκώνεται Ξανά
Και πάντα Κυριεύει τους Άλλους και εμάς…
Και προπαντός Αντέχει
Αντέχει τα πάντα!!!
……………………………………………………….
Κράτα Μαρίνα ΓΕΡΑ!!!
Μια Καλή Μέρα κι ένα φιλί ακουμπώ….
Σύμβολο ελευθερίας
Σκλαβιάς υποθάλπουσας στιγμές ,
καθημερινής εκκαθάρισης ευχή
Μύρο αφήνω να μυρίσεις, να στείλεις, να γιάνει
κι ευχή, ευχή Αγάπης...
Κάθαρση φέρνουν οι καιροί, κόρη όμορφη
φιλώ μέτωπο, Αγάπης Φιλί!
ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ!
Περιπλανώμενη,ζωής θάμα ν'αγγίξω.. να βρεθώ ανάμεσα στα ονειρέματα τα ολόδικα σου.. να πιάσω την πέτρα που άφησες να γλύφει η θάλασσα,σκέψεις σου ηλιανθές που αντέχουν στου χρόνου τα ξεθωριάσματα..ανδραγαθήματα οι λέξεις αυτές που είναι χαρακωμένες στο μάρμαρο το διαβρωμένο..χρόνου ξεθωριάσματα κι εγώ εδώ ν'αφήνω φιλιά πανδροσιάς στα ροζιασμένα σου μάγουλα. Καλησπέρα Μαρίνα
Μιά Μυστική θα κάνω Ευχή
Κάθε που θα ξημερώνει
Να είσαι Ελεύθερη Και Χαμογελαστή!!
Μαρινα μου
Σου ευχομαι ολοψυχα Καλη Ανασταση και Καλο Πασχα. Να περασεις οπως επιθυμεις αυτες τις μερες Μρινα μου!!!
Πολλα φιλια!
Ξερω τι ειναι αυτες οι μερες για σενα.
Οτι ειναι για καποιον που εχει χασει τον δικο του μικρο θεο.
Eτσι ειναι αυτο σημαινουν
να ξαναζουμε την απωλεια για να ελπιζουμε στην Ανασταση..
-Να αντεξεις mila moja! σε φιλω!
Δημοσίευση σχολίου