Χνούδι και δυσκολεύεται να πει το "σίγμα¨ που σιωπά ΄ σαν αγαπιέται...
ακουμπά λέξεις και μουσικές σε
ομίχλης φόντο προσμονή σε ένα παγκάκι…με ινδιάνου σοφία με τυλίγει
κι ένας ουράνιος
ήχος….ποιεί την μοναξιά....με ευμορφη λεξεων φορεσια την ντυνει...
εν
λευκώ εστί η ίεση ψάλει και με αιωνιο με λουζει φως και με ....χαμογελά αντοχές
Μα κι όλη η Ελλάδα ένα τσιγάρο δρόμος… είπες
φιλαράκι... από πάντα…για πάντα αγαπημένο.....
και στις σιωπές σου ταξιδεύω λατρεμένε σιωπηλέ μου....
Σε μια ειμαρμένη
μοίρα χαράς με οδηγείς…συ χελιδόνι μου…εκεί στο δέλτα του δάκρυτος και
με έμαθες
αστέρι πάντα να κοιτώ…και να πηγαίνω….αστέρι μωβενιο που με μαθαίνει χαράς προσμονή
Κι ο ουρανός
μωβ γλυκόχρωμα θλίψης αγάπη παίρνει…
Κι εκεί
Άγγελος προστάζει εμπρός….λούζει φως τις σκιές...
Και "να είσαι καλά θέλω"ψιθυρίζω ....
Κι από
ναυάγιο , τούτους ο Άγγελος επιφάνεια να με καταστήσει…
Κι όλη μου η ζωή…
Στο
σύμπαν των εφτά ημερών αφέθηκε...γεύσης όνειρα να κάνω....
Και
Γλάρου Ιωνάθαν το πρόσταγμα ....αγκαλιάς
Και κοίτα! Πως η ζωή τα φέρνει !
Σε...
μια μέρα υπέροχε κι απρόσμενε…χαμογελώ χαρά…"
να είσαι … κι αυτό μου φτάνει " τα δάχτυλα ψιθυρίζουν…
Και ξάφνου....
αγριεμένη θάλασσα με κολυμπά στο υπέρμετρο του ποτέ…στο απίθανο του πάντα… με λέξεις κύματα έπλεξε Μαγιού στεφάνι...
και χορό στον καιρό των Τσιγγάνων στήσανε οι αισθήσεις όλες...
mila mojia τραγουδούν τα μάτια... κι η σκέψη φωνή στέλνει …"
μα είσαι τόσο μακριά" …σου φωνάζουν τα μάτια…κι οι χορδές οι βραχνιασμένες από λυγμούς τοξίνες…. Κι η φωνή….ποτέ δεν φτάνει…ποτέ δεν φτάνει ....
Μα....
αντιπλέοντας βρίσκω ..
ελπίδα ονείρου αντίστροφης κι ανάλογης....σοφίας πέρασμα…κολυμπήθρα του Σιλοάμ να λυτρωθεί ο νους…
Μα
Αδαής εγώ πάντα και για πάντα… με χαμόγελο ίασης καθημερινής ανάγκης.....
Κι ακολουθώ
φλόγας μύθο ελπίζοντας σε αιώνια έξοδο που σε ένα όνομα ακούει ....
"αξιοπρέπεια" κι αυτό το βλέμμα της ψυχής σ΄ αυτή τη φωνή ν΄ ανταποκρίνεται ….και δάκρυ σταλακτίτη στις παρειές να ζωγραφίζει…
Και κει γυρνά…. εντός της τριγυρνά και ξαποσταίνει...
ιχνηλάτης σε ρίμες που στο χάος ταξιδεύουν η «γνώση» έγινε και πορεύεται…
σύντροφος σε πολύπαθη λευτεριά, ακουμπά παλάμη….να ξαποστάσει η ψυχή….
και....
γεννά η ψυχή χαμόγελα τραντάφυλα
Τούτο το ταξίδι...κι ακολουθία μου ετούτη...
κι εσείς συνταξιδιώτες στα σοκάκια της ψυχής...
χαμόγελα γεμάτη ας είναι τούτη η χρονιά....
ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ....ΚΙ ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΓΑΛΟ...
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ......
*ενα τραγουδι...για τον καθένα.....το λιγοτερο για να εκφρασει "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ΑΓΑΠΗ"....
..........................................................................................................................................
**στην ΜΑΡΙΑ (μου)....
για να "κερδισουμε"....κερδισει κι Α Υ Τ Η τ η ν μ ά χ η.....
για να εχουμε δικο μας τον πολεμο που λεγεται Ζ Ω Η....
ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΓΡΑΦΤΟΥΝ....
ΣΤΗΝ ΜΑΡΙΑ .....( μου)
