Ο ήλιος αποχαιρετά τον ορίζοντα των ματιών μας βάφοντας άλικο χρώμα την γραμμή που ενώνει τον ουρανό, με την θάλασσα. Την ιερή αυτή στιγμή της σμίξης τους, της καθημερινής και αιώνιας….
Τι ομορφιά Θεέ μου!...
Τι έρωτας! Τι χρώμα πορφύρας ερωτικής ντύνει το σμίξιμο τους αιώνες τώρα….
Ο ήλιος φεύγει και κάνει την μέρα μας και τις στιγμές της ανάμνηση.
Παίρνει μαζί του όλα τα πρωτόγνωρα και θαυμαστά από την μέρα που ο ίδιος μας έφερε ….μας αφήνει στη νύχτα έχοντας ντύσει την ψυχή με απόλαυση πρωτόγνωρη, ντύνοντας ακόμα και τις Κήρες των “άλλων”συναισθημάτων μας με χιτώνα παρθενικό και τις εξαγνίζει, τις μετουσιώνει σε Νηρηίδες που χαρούμενες τραγουδούν ψαλμούς ευχαριστίας σε Εκείνον…
Ο ήλιος φεύγει και κάνει την μέρα μας και τις στιγμές της ανάμνηση.
Παίρνει μαζί του όλα τα πρωτόγνωρα και θαυμαστά από την μέρα που ο ίδιος μας έφερε ….μας αφήνει στη νύχτα έχοντας ντύσει την ψυχή με απόλαυση πρωτόγνωρη, ντύνοντας ακόμα και τις Κήρες των “άλλων”συναισθημάτων μας με χιτώνα παρθενικό και τις εξαγνίζει, τις μετουσιώνει σε Νηρηίδες που χαρούμενες τραγουδούν ψαλμούς ευχαριστίας σε Εκείνον…
Ο ήλιος μ αποχαιρετά, κι εγώ ένα μεγάλο ευχαριστώ του απευθύνω πλημμυρισμένη απ την μνήμη της μέρας που μου δώρισε ,μνήμη μεστή από πρωτόγνωρες εμπειρίες …
Μνήμη που στο ακατάσβεστο των υπέρτατων συναισθημάτων θεμέλιο γερό κι άρριχτο έριξε σαν τον καλύτερο οικοδόμο της ύπαρξής μου.
Έχε γεια…Αύριο πάλι …Με μνήμες όμορφες που ίσως η νύχτα φέρει….Αυτόφωτη απ το φως που μάζεψε η ψυχή όλη τη μέρα που μας χάρισες…
18 σχόλια:
Τι να σου γράψω εγώ τώρα....
Είμαι γω τώρα για να γράφω;
Η βασιλική θέλει να της διευκρινήσεις το μήνυμά σου...
εμένα πάλι με τρελλανε η φωτο με το ηλιοβασίλεμα....
@cook the book...καλως την μου.Και μένα Αναστασια...και μενα πολυ.Γι αυτο το υπεροχο ηλιοβασιλεμα γραφτηκε οτι γραφτηκε,για τα συναισθηματα που αρισε....φιλια.Ακόμα Αγρίνιο είσαι?
@γιαννης φιλιππιδης...εσυ φιλαρακι μου, τι να γράψεις? αχ....γραφε...γραφε....γραφε.
μας κάνεις ομορφους.Το ξέρεις.
Θα απαντησω στην Βασιλικη...
Σκουραίνει πια η Κυψέλη...
Σήμερα, μετά την πρωινή μας κουβέντα, συνειδητοποίησα ότι έχω πεθάνει τόσο πολλές φορές, που τα πρωινά ξυπνάω με καινούργια αναπνοή, να ζήσω, όχι γι αυτά που φοβάμαι αλλά για το φως. Το φως που τρυπώνει από τις γρύλλιες του μελαγχολικού μυαλού μου, συνοδεύω τις ώρες μου με μουσικές και σιωπές, επικοινωνώ...
Αλλά περισσότερο απ' όλα, ζω για να βλέπω πώς πέφτει το φως στα πρόσωπα των αγαπημένων.
Των αγαπημένων, ακόμα κι αν οι ίδιοι λείπουν.
Πέρα από σένα την ίδια σαν οντότητα, αγαπάω τα τετράδια που δεν ξέχασες να απλώνεις τις σκέψεις σου, ρομαντικά κατά παρόμοιο τρόπο που εγώ, γράφω τα δικά μου κείμενα σε απομίμηση σελίδας βιβλίου.
Αλλά τα χρώματα, τα λόγια, όσα λέμε και πιο πολύ όσα δε λέμε, κρύβονται ακόμα μέσα μας.
Κι αύριο ίσως βγάλουμε κάτι παραπάνω στο φως. Γητεύονται έτσι τα βάσανα - λένε - τα ξεπλένει ο κραταιός ήλιος κι Εκείνος. Το 'χουμε - πιστεύω - στ' αλήθεια ανάγκη...
φιλι
@γιάννης φιλιππίδης...οσα λεγονται ειναι αγαπη,κι οσα δεν λεγονται πάλι αγάπη ειναι...Να το θυμασαι καρδουλα μου αυτο...φιλι φιλι φιλι...
είθε όλα τα ηλιοβασιλέματα να έχουν 'οπαδούς' που τα ζουν και τα χαιρετούν ...που μετρούν τα χρώματά τους και ετοιμάζονται... για το μέτρημα των αστεριών...
:)
μου αρέσει πολύ η απλότητα με την οποία περιέγραψες το μεγαλείο του θεού Ήλιου... μου'φερε στο νου την ωραιότερη Ανατολή που έχω ζήσει, περιμένοντας τον να έρθει μέσα από τα βουνά του Άγιου Όρους, κάπου εκεί σε κάποιο πόδι της Χαλκιδικής...
καλό βραδάκι!!
Είμαστε πολλοί οι τρελοί για να ζούμε μόνοι....
φιλι και στις φίλες @cook the book και @σεμέλη
@ σεμελη...καλως ορισες.Μετρας κι εσυ τ΄αστερια? Η να υποθεσω οτι διάβασες προηγούμενο σποτ? :-)...
Πάντα μετρω τ΄αστερια, και νιώθω ηρεμια και ζεστασια όταν δεν λειπει κανένα... πάντα προσμένω το ηλιοβασίλεμα,κι ανυπομονω για την ανατολή Του.. ΄
καλο, περικαλο βραδυ...
καλησπερούδια!!
όχι, δεν διάβασα προηγούμενο κείμενο...είδες τελικά που τίποτα δεν είναι τυχαίο;;; ...ναι, η επαφή μου με τα αστέρια, οπτικά (!) είναι συχνότατη!
καλώς σε βρήκα...
σου στέλνω μια δροσερή καληνύχτα από ένα ήσυχο μπαλκονάκι του Ρεθύμνου...
:)
έχει πολλά αστέρια ακόμα, ευτυχώς....
..
@ σεμελη...
τιποτα δεν ειναι τυχαιο σίγουρα γλυκεια σεμελη.Στο ρεθυμνο εισαι? περασα ενα καλοκαιρι στα 16 μου χρονια...στην φορτετζα πηρα το πρωτο φιλι..:-)...
τι όμορφη εικονα μου χαρισες σεμελη , με το μπαλκονακι στο ρεθυμνο...
Μέτρα τ αστερια...η Χαλκιδα ειναι γενματη φωτα...και τα χανω, οσο είναι νωρις τουλαχιστον...Θα τα κοιταξω πολυ αργοτερα οταν σβησουν τα φωτα της πολης...
φιλια απο εδω πάνω
Υ.Γ αληθεια πως σε επισκεπτομαστε? μεσω ιστολογιου εννοω:-)
τι σύμπτωση... ώστε έχεις ζήσει στο Ρέθυμνο;;;
είμαι 4 χρόνια εδώ..
... ναι, τούτο το μπαλκονάκι είναι για μένα ένα παράθυρο στη θέα της ψυχής... από τη μια το γαλάζιο της θάλασσας και από την άλλη ένα μικρό δάσος... και επάνω... πολύ μπλε...
δεν έχω ιστολογιάκι...(ακόμα;)
απλά ακουμπάω της ψυχής λίγη τρυφεράδα σε όσους ταιριάζουν με τη δική της...μόνο σ' αυτούς...( είμαι πολύ επιλεκτική βλέπεις!)
:) :)
... εγώ ήμουν, ως κατάλαβες... (δεν ξέρω γιατί δεν έβγαλε το όνομα!!)
με δοκιμάζει μάλλον...
:)
@ σεμελη...το ποιο όμορφο είναι να εισαι επιλεκτικη, κ ό,τι την ψυχή σου ακουμπα, εκεί να μένεις, έτσι δεν είναι? Ναι εζησα για λίγο στο ρέθυμνο...εσυ 4 χρόνια εκεί?
τι όμορφες εικόνες μου δίνεις...
Μπορω μια προτροπή? Φτιάξε ένα ιστολογιο...Εχεις πολλά νε πεις, κι όμορφα...Σε έψαξα, και σε βρήκα και σ΄άλλα και μάλιστα πολύ όμορφα ιστολόγια...
Γράφεις υπέροχα...Είμαι χαρούμενη που με βρήκες...
γεια σου σεμελη.
σε περιμενω πάλι...
Υ.Γ. στο post μου για τον Μ.Χατσιδακι εσυ είσαι η ο/η ανώνυμος?
φιλι μακρινο...Απ΄ την Χαλκιδα
καλησπέρα! :) :)
όχι, δεν ήμουν εγώ..δε γραφώ ποτέ μα ποτέ, ανώνυμα... κι αν γίνει από λάθος, το διορθώνω άμεσα (όπως παραπάνω..!!! :)
θα είμαι εδώ...!!!
:)
Επιλεκτική μα σταθερή!! (τρομάρα μου!!!-αυτό πάει σε άλλα θέματα!! :)
καλό βραδάκιιι!!!
@σεμελη...εισαι υπέροχη!!! ειχες δίκιο...ειναι σαν να σε ξέρω χρόνια!΄
να εισαι επιλεκτικη, (χαιδευει το εγώ μου αυτο:-) ) , το σταθερη όμως μου φτιαχνει την ψυχή.
Να σαι καλα σεμελη...(και μια ευχη που μ΄αρεσει και την κανω σε ξεχωριστους και ιδιαιτερους)...
Να σαι ευλογημένη απ την ζωη...
Καλό σου βραδυ απροσμενη...
Μαρινάκι
ακόμη Αγρίνιο βρίσκομαι...5 Ιουλίου αναχωρώ για τα πάτρια :)
ωστε Χαλκίδα μένεις;
@γιαννη φιλιππίδη
πολύ ωραίο το μπλογκ σου...με μια γρήγορη ματιά... :)
@ μαρινα γ. – έμπυρη γνώση
τα φιλιά μου κι από δω…
@ cook the book
Χάρηκα τόσο πολύ που μ’ επισκέφτηκες έστω και στα γρήγορα…
Προσδοκώ να ξανάρθεις κι από μένα, όταν το επιτρέπει ο χρόνος σου.
Μπήκα και στο δικό σου blog και τα ‘χασα.
Μια σκέτη όαση…
….γιατί συνδυάζει τις τρεις
μεγάλες αγάπες μου:
την ομορφιά, τα κείμενα
και τη μαγειρική…
Εγώ πάντως, θέλω να τα λέμε συχνότερα.
Από το Γιάννη, καλησπέρα…
Δημοσίευση σχολίου