Έμαθα τον πόνο της σιωπής, την αγαλλίαση των δακρύων, τον φόβο της αγάπης, την θλίψη των τραγουδιών , την ηχηρή σιωπή των ποιητών, την αστοργία των οικείων, την ευσπλαχνία του θεού.
Έτσι έζησα…
Απελευθερώθηκα απ΄ τον φόβο της αγάπης , απ τον πόνο της σιωπής ,απ την ασπλαχνία των οικείων απ΄ την θλίψη των τραγουδιών, απ΄ την σιωπηρή κραυγή των ποιητών, απ΄ την ευφροσύνη των δακρύων , απ΄ την ευσπλαχνία του θεού.
Έτσι ζω….
Σκύβω στην απονιά των άλλων, στον πόνο της σιωπής ,στην θλίψη των ποιητών, στην σιωπή των τραγουδιών, στην ουτοπία του πλούτου, στο δένδρο που μεγαλώνει, στην αγριεμένη θάλασσα, στην ηρεμία του βυθού της, στην ηχηρή σιγαλιά του χιονιού, στην μουσική του δειλινού..
Σκύβω στην σιωπή σου που κραυγάζει “ έλεος με την φιλευσπλαχνία σου θεέ.. “
Έτσι θα ζήσω….
Ίσως τότε ελεύθερη γενώ…..
Δευτέρα, Ιουνίου 25
΄Ετσι...εζησα, ζω...θα ζήσω(;)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
25 σχόλια:
Τον ίδιο αγώνα κάνουμε... :)
@aggelos spyrou...
Καλως τον...
Ισως φτάσουμε έτσι στην πολυ-ποθητη ελευθερία Άγγελε...
Όμορφη συνεχεια στην μέρα σου.....
είναι σημαντικό να παρατηρούμε τις αλλαγές μας στο χρόνο.. τι μας πλήγωνε κάποτε, τι δεν αντέχαμε και τώρα πιθανότατα να το αποζητάμε κιόλας.. είναι σημαντικό. για να νιώθουμε τη ζωή μας, να έχουμε επαφή με αυτά τα ίδια πράγματα που μας συντροφεύουν αλλά και με το αυτά πως μας αλλάζουν... αλοίμονο αν μέναμε ίδιοι...
φιλιά!
:)
Για την σιωπή των τραγουδιών….
άκου κάτι που θα σου πω….
Έλα....
...σε μένα....
Μια μικρή αγιότητα κρύβουν όλα αυτά.
Την αγιότητα του ανθρώπου που επιθυμεί απλά να ζήσει.
Τόσο μα τόσο δύσκολο τούτο σήμερα καθώς οι αφιερωμένοι στην αδιαφορία άνθρωποι που γνωρίζουμε κάτι κλέβουν απ’ την ψυχή μας, μόνο σε τούτο δεν είναι αδιάφοροι, κι έτσι δυσκολεύουν τούτη την αγιότητα, την απλή διαδικασία δηλαδή της ζωής.
Δίχως ανταγωνισμούς, με πάθος, δίχως μίση, με έρωτες, με χαρές, με αγάπη.
Σεμέλη μου..."Ότι αξίζει πονάει κι ειναι δύσκολο" Η διατηρηση της μνήμης σ΄ότι μας πληγώνει ειναι πόνος αναγκαιος για να ζουμε το σημερα με αξιοπρέπεια τουλάχιστον. Η γνώση του σημερα,ισως μας δώσει ένα καλύτερο μελλοντικο εαυτο...Ιδιοι σίγουρα δεν θα είμαστε ποτε...Αρκει οι πληγες της μνημης,κι οι καθημερινες ρυτιδες του σήμερα να μας φερουν πιο κοντα στο "ανωθρωσκω"
φιλω...
καλη συνεχεια....
σε περιμενω :-)
Γιαννη!...Πάντα όλες οι σιωπες και οι άηχες κραυγες μου με οδηγουν σε σενα...
φιλι.φιλι.
Ηχε πλαγιε πρωτε κι οχι μόνε.. ποσο ουσιατικα φιλοσοφημενο ειναι αυτο που γραφεις...Είναι αγιοτητα να θελεις την ζωη να ζήσεις ναι!
Χωρίς αδιαφορια,χωρίς μίσος,με ερωτες,με αγαπη,με χαρα γι αυτη την ιδια την ζωη.
Γράφεις τόσο και τόσα όμορφα....
Υποκλίνομαι.
Ομορφη συνέχεια στην μέρα σου,για μια ομορφότερη νύχτα :)
Αχ έμπυρή μου γνώση…
…να σ’ είχα πάντα…
Πολύ "ποιητικό" κείμενο. Μου άρεσε. Μου θύμισε μιά όμορφη ανάπτυξη - ανέλιξη των λόγων του Καζαντζάκη "Δεν πιστεύω τίποτε, δεν ελπίζω τίποτε. Είμαι ελεύθερος"
smokecolumn...Προσπαθώ Στήλη μου, να το κανω, Πιστευω(ισως οχι στο θεο,μα στο τελειότερο δημιούργημά του(;) ), Ελπίζω(ισως όχι στην ευτυχία μα στην γνώση των πόνων),Ειμαι Ελεύθερη (ίσως όχι απ τα παθη μου μα απ τις Κήρες των σκοτεινων ασθηματων μου)...
Ο Καζαντζακης σοφος,σοφότερος ισως ηξερε, σίγουρα ήξερε περισσότερα.
Η ταπεινότητα μου ομως, απο μια εσωτερικη διαστροφη αντιπαλεύει τα "δεν" όλα τα "δεν".
Σ΄ευχαριστω που ηρθες παλι
Να έχεις ένα όμορφο αποβραδο όπως το θέλεις
και μια ομορφότερη νύχτα :)
Σε μένα είναι η απάντηση
για το μήνυμά σου, αγαπημένη
έμπυρη γνώση – μαρίνα γ.
Έλα...
ο πιο πολύτιμος θησαυρός μας είναι αυτός που μας ελευθερώνει απ'όλα...ακριβώς γιατί η αξία του βρίσκεται στο οτι κρυφός δεν χρειάζεται να μένει αλλά απλόχερα να μοιράζεται σε όλους...όσο πιο πολύ σκορπίζεται τόσο πιο πολύ μεγαλώνει...κι όσο μεγαλώνει τόσο κι ελευθερώνει...τι είναι;; :)
εχει την δυναμη η ψυχή κι ας την κρύβει...
@ cook...Aναστασια μου!!.Ακομα Αγρίνιο?
η ΑΓΆΠΗ φανταζομαι ειναι η απαντηση στο αινιγμα σου...Η ελευθερία το πολυτιμότερο αγαθο,την έχουν όλα τα άγρια ζωντανα υτου το πλανήτη,εκτος του ανθρώπου!Τήν επνιξε σε μηδαμινες αξιες.
φιλια....φιλια.
Υ.Γ. ναι χαλκιδα βρισκομαι.Κερνάω ουζακι.:-)
@adiple...καλως ήρθες! καλως ήρθες!
Εχει η ψυχη την δύναμη δίκιο έχεις.Αρκει τα φτερα να μην της κόψουν νωρίς.Αυτοι οι αδιαφοροι όπως λέει και ο Ηχος, αυτοι οι αδιαφοροι, που η αδιαφορια τους σταματα μόνο όταν είναι να σε "αυτοκτονήσουν"....
***Σ΄ευχαριστω για το σχολιο σου στο κειμενο για τον παππου...33 χρονια ειναι κλεισμενος στην καρδια, καιθα φυγει μαζι μου,στην αποχωρηση μου. Ηταν ο πρωτος ήλιος που εσβησε.Ηταν το πρωτο αστερι που ελλειψε στο μετρημα τους...
***Ο Ν. Καζαντζακης! Τι να πω? πολυ μικρη για να μιλησω γι Εκεινον...Καθοδηγτης, δασκαλος, πατερας....
Να εισαι καλα που ήρθες!
ΌΜΟΡΦΑ ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ
Μαρινάκι, εδώ είμαι κι εγώ. Σου μιλάω μερικές φορές αλλά τα ιστολόγια τρέχουν πολύ γρήγορα! Σε επισκέπτομαι καθημερινά (από το γραφείο, γιατί στο σπίτι...)Στο έγραψα κάπου αλλά χάθηκε. Είχες την ευτυχία να γνωρίσεις τον γ. Ιάκωβο Τσαλίκη...τον γνώρισα μόνο μέσα από τη βιογραφία του αλλά είναι από τις υπάρξεις που δε φεύγουν ποτέ από κοντά μας γιατί σκορπίζουν την Αγάπη παντού κι έτσι συνεχίζουν να επηρεάζουν τη ζωή μας έστω κι αν το αγνοούμε. Σε φιλώ και σου εύχομαι καλή σου μέρα.
@Betty μου.... Καλημερα.
Ο γέροντας με μεγαλωσε...Μέχρι τα 16 ήμουν μαζί του.Χριστουγενα πασχα κι όλα τα καλοκαιρια.
Ειναι η μόνη όαση στο δικό μου παρελθόν.
Γλυκεια Betty σ΄ευχαριστω...
φιλια πολλα πολλα.
Μεγαλείο τα συναισθήματα που ξυπνάνε το πνεύμα κι αυτό τα κάνει να εξωτερικεύονται σε λόγια ελεύθερης στοργής κι αγάπης...
Γεια χαρά σε όλους!
@ Δημητρη Β...Εσύ γνωρίζεις καλύτερα απ'όλους μας αυτο το μεγαλειο.
Να είσαι όμορφα όμορφα πάντα
Φιλω σε......
Μαρίνα μου, είσαι από τα πολύ τυχερά πρόσωπα αυτού του κόσμου. Είχες τέτοια τιμή να σου φέρνει τον Ουρανό τον ίδιο μπροστά σου ο γέροντας... Δεν υπάρχει, για μένα, μεγαλύτερο προνόμιο από το να γνωρίσεις την αληθινή, την Αρχοντική αγάπη, αυτό θα σε στηρίζει σε όλη σου τη ζωή, μήπως θέλουμε κι άλλη όαση από αυτή; Αυτή είναι η Μοναδική μας όαση γιατί το νερό της μας συντηρεί στη ζωή...πήρες δώρα ανεξάντλητου πλούτου κι έναν Άγγελο (γιατί τέτοιος είναι)παραπάνω από μας τους υπόλοιπους...να σε φυλάει...Σε φιλώ, καλή σου μέρα.
betty μου ....καλημερα.Ναι ειμαι τυχερη κατα μία εννοια.Εκείνος Μόνος Του ισοσκέλισε το ισοζύγιο της ζωής μου.Αν δεν είχε υπάρξει, αυτη, (η ζωή μου) θα είχε καταλήξει πάρα παρα πολυ νωρίς....Μόνος Εκείνος εφερε την ζυγαρια στην ευθεια της....
Χαίρομαι,γαληνεύω, παρα πολυ όταν συναντω ανθρωπους που Τον εμπιστεύονται, χωρίς να Τον έχουν γνωρίσει.Για μενα ηταν όλη η οικογένεια μου. 'Οταν κοιμήθηκε ένιωσα την απόλυτη ορφάνια...κι ας ζουν οι φυσικοι μου "γονεις"....
Αγγελος φυλακας εινα για όλους μας...Αρκει να Του απευθυνόμαστε.
Για μένα ειναι η μόνη μου πιστη.?( καταλαβαινεις τι εννοώ με αυτο...)
Σε φιλω betty μου.Μου εφτιαξες όμορφη μέρα.Να εισαι καλά και να ζεις καθε στιγμη της μέρας σου έτσι όπως την θέλεις.Φιλια στον Γιάννη σου απο μενα πολλα
Δημοσίευση σχολίου