Νύχτα φέρουσα φεγγάρια ημιθανή,
ζωή απ το σκοτεινό της ψυχής σου να τραφούν
για να σωθούν ζητάνε, κι αντίδωρο ζωής να σου προσφέρουν.
Τρέχεις να τους ξεφύγεις, τσιγκουνεύεσαι το μαύρο της ψυχής σου να δώσεις ,μην και σωθούν και ζωή ζώσα σου προσφέρουν , σπαταλώντας ετσι ασθμαίνοντας , ανώφελα την τσιγκουνιά σου…
Ήλιοι σε ερέβους φόντο ουρανού παλεύουν να
σε ζεστάνουν κι εσύ τρέχοντας, σχοινοβατώντας 
να κρυφτείς στο υπόγειο σου να του ξεφύγεις προσπαθείς….
Φοβάσαι το πάθος του Φώτος του; φοβάσαι το έρεβος του ουρανού του; ή τη σκοτεινιά του υπόγειου δικού σου, που πας να κρυφτείς;
Ποιος ο μεγάλος σου φόβος τελικά;
Όταν στην σκοτεινιά του μπεις, ίσως μάθεις, ποιο σκοτεινό περισσότερο φοβάσαι….
Από ποιο φως πας να ξεφύγεις και γιατί…
Όταν στην σκοτεινιά του μπεις, ίσως μάθεις, ποιο σκοτεινό περισσότερο φοβάσαι….
Από ποιο φως πας να ξεφύγεις και γιατί…
Ίσως γιατί με φως σου παρομοίωσαν την μετάβαση στον θάνατο σου….
Κανείς όμως δεν σου μίλησε για το σκοτάδι του μνήματός σου ,γι αυτό εκεί τώρα τρέχεις να κρυφτείς σπαταλώντας άσκοπα την τσιγκουνιά σου….
Κανείς όμως δεν σου μίλησε για το σκοτάδι του μνήματός σου ,γι αυτό εκεί τώρα τρέχεις να κρυφτείς σπαταλώντας άσκοπα την τσιγκουνιά σου….
25 σχόλια:
Ποιος είναι ο τρίτος
που πάντοτε βαδίζει πλάι σου;
Όταν μετρώ, είμαστε μαζί
μόνον εσύ κι εγώ
Όταν όμως κοιτάζω μπροστά μου
στον κατάλευκο δρόμο
Πάντοτε υπάρχει κάποιος
άλλος που βαδίζει πλάι σου
Τ.Σ.ΕΛΙΟΤ
ο φίλος σου,
ο σιωπηλός νικόλας
Μαρίνα μου, Φοβόμουν... τα που κείτονται από δω και μπρος στο δρόμο μου... Τώρα δεν φοβάμαι πια... απλά θυμάμαι... και που και που χαμογελώ... Είμαστε μαζί τώρα!
Φιλί πρωινό...
Νικόλα, σιωπηλέ συνοδοιπόρε, αν μου επιτρέπεται απ΄αυτό το βήμα... αν... είσαι βάλσαμο, είσαι φως. Όχι προβολέα... απολύτως φυσικό και απόλυτο. Να σ΄έχει ο Θεός καλά, μάτια μου... Πάντα. Πολύ αγάπη σου στέλνω μ΄ένα φιλί!
Οι άνθρωποι φοβούνται τόσο πολύ μήπως χάσουν κάτι,
που χάνουν τα Πάντα...
την καλησπέρα μου κι ένα φιλί
Πόσο σημαντικά συναισθήματα βγαίνουν από τα θλιμμένα λόγια;
Πόσο πολύ αφυπνίζουν τις μνήμες και τις ευαισθησίες μας.
Ευφρόσυνη η θλίψη σου Μαρίνα... την αγαπάω και την καταλαβαίνω... με αγγίζει γιατί κι εγώ πάντα, ευφρόσυνα θλιμμένος!
"η καλοπέραση, η ευχάριστη ζωή και η επιτυχία είναι συχνά χοντροκομμένες κι άξεστες..."
Όσκαρ Ουάιλντ.
Έμπυρη σκέψη...
οταν κοιτας στον καταλευκο δρομο, αυτος που βαδιζει πλαι μου εισαι πάλι Εσυ ΑΓΓΕΛΈ ΜΟΥ...
η Μαρινα σου
Αγαπη,που γιγαντώνεται.....
Φιλια που καθημερινα μεστωνει
Για Σενα
Νικόλα της σιωπης ....
Νικόλα μου.....
Τι όμορφο, το πιοτερο θαρρω, στο δρομο σου να συνανταςμ ξαφνικα στην δύσκολη στροφη του κι εκει απ την γωνιά του, μια σκια φωτεινη το γέλιο ζωγραφια στα χειλη και στο νου σου να βαζει....
και την ψυχη με όμορφη μελωδια να ντύνει...
Ελενα μου...
μαζι....
φιλι χαμογέλιο,γελιο....
adiple μου....
φιλι και καλησπερα και καλησπερα και σε σενα....
Λες να φταιει ματια μου οτι απ΄το φως και την αγάπη να τρομάζουμε μας δίδαξαν?
Πάντα αναρωτιόμουν.....
"ειναι δυνατον οι άνθρωποι απ την αγαπη να τρομάζουν"?....
κι όμως.....
κι ισως μονο απ΄Αυτη....
φιλι φιλω ΕΣΕΝΑ.....
όμορφο βραδυ ADIPLE μου....
σπουδαία η τελευταία φράση!
πολλαπλά νοήματα!
η τισγγουνιά είναι το να μη θες ή να μην μπορείς να μοιράζεσαι... πράγματα, σκέψεις, συναίσθημα:
ΤΙ ΕΝΔΕΙΑ ΘΕΕΕΕ ΜΟΥ!!!
Σε φιλώ καλή μου!
:)
Δημητρη μου...
ευφρόσυνα θλιμενε αγαπημενε...
Την ευφρόσυνη θλίψη Εσύ μου την εμαθες Δημήτρη...
Κυριαρχει στα βιβλία σου, χωρίς να σημαινει οτι ειναι κι η μοναδική τους σοφία...
φιλω σε...
αφουγγραζομαι...
ευχομαι.....
παντα....
ειθε...
μακαρι....
ποτε....
παντα....
Σεμελη μου....
εισαι καλα; όμορφή μου;
εεις δίκιο....τσιγκουνια ειναι ακόμα κι όταν η αγαπη σε τρομαζει και φεύγεις ασθμαινοντας να κρυφτεις στο σκοτεινο σου υπογειο....
φιλι φιλω Εσενα
ομορφια μου....
Μαρίνα μου,
δύσκολα.
Φιλάκια.
Μίλα μου....
μιλα μου....
Σεμελη ....
Μην βουλιαζεις..
Τα εμποδια ειναι για να τα περνάμε και να μας κάνουν να νιωθουμε οτι ζούμε Σεμελη μου...
δικά σου λογια βραδινα καρδια μου...λιγο παραλλαγμενα...
Σεμελη μου ;....
λυγίζουμε τα γονατα, τετώνουμε τα χερια, κι ώθηση προς τα πανω δίνουμε,για υπεροχα πεταγματα σε νέους ουρανους...
Μια ανασα μόνο να βρομε κουράγιο να παρουμε...
Μια ανασα....
φιλι νυχτερινο...
σε περιμένω....
Στο πέταγμα είμαι, αλλά πονάνε πολύ τα φτερά...
@Σεμέλη-Μαρίνα...
Συγχωρέστε μου την παρέμβαση, μα τα λόγια σας με προκαλούν.
Λοιπόν, η ζωή είναι ΟΜΟΡΦΗ, χαρίζει στιγμές ανεπανάληπτες.
Ρουφήξτε τη, πιείτε τη.
Ζήστε τη, όσο μπορείτε πιο έντονα.
Κάνετε πράγματα που θα γραφτούν βαθιά στις καρδιές σας ανεξίτηλα.
Μην αφήνετε το χρόνο να περνάει αναίτια.
Θα φτάσει η στιγμή που θα πείτε γιατί δεν έκανα εκείνο ή το άλλο.
Γιατί δεν αφέθηκα σε ένα ταξίδι. Σε έναν έρωτα, σε μια αγάπη ή φιλία… έτσι ανέμελα, χωρίς προορισμούς… κάπως τυχαία χωρίς {ηθικούς} φραγμούς που στο κάτω- κάτω ποιος τους έχει καθορίσει.
Ελεύθερες…
Απλώστε τα φτερά σας κι αν έχετε τη δύναμη πετάξτε όπου τραβάει η ψυχή, μέχρι και στο τόπο που μονάζω γράφοντας.
Φιλί… φιλί… Φιλιά… από την καυτή Αθήνα...
Μαρίνα μου, μια καληνύχτα ήρθα να σου αφήσω... κι ένα ζευγάρι φτερά... δανεικά τα΄χω κι εγώ... όμως βοηθάνε... πολύ... Στο τέλος της μέρας ένας σκοπός σε περιμένει, ένας φίλος, ένας αδερφός...
Σεμέλη και για σένα... ο Δημήτρης έχει απόλυτο δίκιο. Πάμε.......
Καληνύχτα σε όλους σας, αγαπημένη παρέα...
Τι φοβόμαστε στ’ αλήθεια μαρίνα μου;
Τι φοβόμαστε στ’ αλήθεια
όταν κοιταζόμαστε στα μάτια
κι η αναπνοή στερεύει;
Δε θέλω να δω,
δε θέλω να σκεφτώ
θέλω μονάχα να κοιτάξω ψηλά,
να σκίσω τις κουρτίνες
που κρύβουνε τον ήλιο…
να σ’ αφουγκραστώ,
να σου μιλήσω,
να μη καταλήξω πουθενά,
μόνο να δω τα μάτια σου
υγρά να με συμπονάνε,
μικρός εγώ,
κουκίδα εγώ,
μεγάλες οι έννοιες
πολύ το σκούρο χρώμα,
περισσότερες οι ελπίδες
κι ας είναι λέξεις
λέξεις της συνάντησης
των ματιών
πριν αποχωριστούμε…
…για τις ενδιάμεσες μέρες….
με την αγάπη μας
όρθια πάντα…
Σεμελη....γλυκεια ΣΕΜΕΛΗ
Παντα τα φτερα πονάνε....
παντα τα όμορφα ακι απογεια πληγωνουν...
Αξίζει όμως αυτος ο πόνος...
γιατι αξιζει η ζωη που μας δίνει...
φιλι φιλω ΕΣΕΝΑ
ΔΗΜΗΤΡΗ μου...Σε ευχαριστουμε
αν κάνουμε πραξη όμως την προσκληση σου, απ την απομόνωση του γραψιματος σου θα σε βγάλουμε...Να εισαι σιγουρος γι αυτο...(άλλωστε γι αυτο τα φτερα θα φορεθουμε.)...
Κι αυτο δεν ξερω αν ειναι καλό....:):):)
φιλω σε.......
EΛΕΝΑ μου...\
γι αυτο ειναι οι φίλοι...
για τα δανεικα φτερα να δίνουν,κι ας μενουν στην γη εκεινοι...
χαρα τους να βλεπουν αγαπημενυς να πετανε....
φιλι αγαπης στο μαξιλαρι ....
ΓΙΑΝΝΗ...μοναδικε μου...
Ποτε απ το δικό σου φως κι απ΄ τα μάτια σου μακρυα...
ποτε...
φιλι φωτεινο αγαπης φιλία ....
Θα λείψω λίγες μέρες αλλά είναι για καλό..
Θα μου λείψετε.
Πολύ!
:)
@ μαρίνα γκ….. – έμπυρη γνώση
Καλημέρα καρδιά μου, χτες αργά, τριγυρνούσα στο σπίτι, ήθελα να σου γράψω μια στέρεη απάντηση. Συννεφιασμένος ένιωθα, συννεφιασμένα σου έγραψα.
Σήμερα, λες και μας τη χρώσταγε ο Θεός,
εφτά παρά ξύπνησα,
λες και βιαζόμουν.
“Αλλιώτικη μέρα,
καλό ξαφνικό,
μαζί μ’ όλα τ’ άλλα
και μένα αγαπώ…”
ζεστό φιλι
και φρέσκια φωτο, είδες;
ΣΕΜΕΛΗ μου...Οταν ειναι για καλο, το γέλιο μας με το δικο σου ενα γίνεται....
μα κι όταν ειναι κάτι δύσκολο, το δακρυ μας με το δίκο σου σμίγει, κι
έτσι αντιθετα με τον νόμο της βαρύτητας, τα πολλα ελαφρυτερα του ενος γίνονται....
φιλι φιλω εσενα...
θα μας λειψεις....
μα ειναι για καλο......
Γιάννη μου....καλημερα κι απο ΄δω.
ναι όμορφια μου....
αλιωτικη μερα....
( ειδα φωτο και θαύμασα!
προοδεύεις, και την δασκαλα ξεπέρασες με ωκεανου αποσταση...χααχαχα)...
ΦΙΛΙ.......
ΦΙΛΙ.....
ΦΙΛΙ χαρας....
Θα λείψει η Σεμέλη;
Τώρα που είμαι ακόμα εδώ;
Giati re gamoto;
φιλι
Δημοσίευση σχολίου