Φεγγάρι ολόγιομο του Σεπτέμβρη ανεβαίνει….
(ομορφότερο απ΄ τ΄ Αυγουστιάτικο θαρρώ πως είναι φως μου)
Ο ήλιος μόλις μας εγκαταλείπει….
(ομορφότερο απ΄ τ΄ Αυγουστιάτικο θαρρώ πως είναι φως μου)
Ο ήλιος μόλις μας εγκαταλείπει….
άλλους να φωτίσει τον πηγαιμό του αρχινά….
Παιδιά ουρανού, τα κυρίαρχα, τον πατέρα τους μ΄ όμορφα χρώματα στολίζουν….
Κοιτώ το φεγγάρι….θαρρώ το πρόσωπο σου ζωγραφιά του έχει…..
Κοιτώ τον ήλιο στην δύση του….θαρρώ γνώριμο το δάκρυ του μου είναι….
Αχ ψυχή !…..
Ήλιε μου... Φεγγάρι...
Δειλινό κι ανατολή μου….
Πόνε μου ανάσα …..
Μακρινέ μου σαν τ΄ ουρανού τα κυρίαρχα τέκνα…..
Μοναξιά! …..Φθινοπωρινή μου συντροφιά!….
Παιδιά ουρανού, τα κυρίαρχα, τον πατέρα τους μ΄ όμορφα χρώματα στολίζουν….
Κοιτώ το φεγγάρι….θαρρώ το πρόσωπο σου ζωγραφιά του έχει…..
Κοιτώ τον ήλιο στην δύση του….θαρρώ γνώριμο το δάκρυ του μου είναι….
Αχ ψυχή !…..
Ήλιε μου... Φεγγάρι...
Δειλινό κι ανατολή μου….
Πόνε μου ανάσα …..
Μακρινέ μου σαν τ΄ ουρανού τα κυρίαρχα τέκνα…..
Μοναξιά! …..Φθινοπωρινή μου συντροφιά!….
Πληγή αιμορραγούσα είπες θα καταστείς
Και…κατέστης
Και…κατέστης
40 σχόλια:
Το φεγγάρι... ο ήλιος...ο αγέρας του φθινοπώρου...είναι γλυκύτερος από κάθε άλλη εποχή..
Εχει μια άλλη ομορφιά..
Κι ότι μας λείπει... τώρα μας λείπει περισσόερο...
Τούτος ο χειμώνας .. θα ναι θανατος για μενα..
Σε λίγο.. πολύ λίγο.. τα δάκρυα φτάνουν...και δεν μπορώ να κάνω ΄τιποτα γι αυτό..
Θέλω να λείπω.. να λείπω να μην με βρουν..
Μα θα ρθει ο Νοέμβρης..και δεν θα χω που να παω.. Θα εγλωβιστώ.. και κεινα θα με βρούν..
Κάθε πόνος.. κάθε απουσία.. κάθε φθινοπωρο..ειναι ένα κομμάτι που θελουμε να ξορκίσουμε και δεν τα καταφέρνουμε παντα Μαρίνα μου..
Ισως χαθώ τουτο το φθινόπωρο.. μα πρέπει να το αντιμετωπίσω..
Πρέπει.. δεν ξέρω πως..ξέρω μόνο πως πρέπει...
Να θυμάσαι Μαρίνα μου...
να θυμάσαι... πως η ζωή... μας πέρνει ανθρώπους...και μας φέρνει καινούριους... Κι ίσως να μην έχουν φύγει ποτε απο μεσα μας οι προηγούμενοι... μα πρέπει να ζήσουμε.. και να συνεχίσουμε...
Ναι...εγω μιλάω...εγώ.... που αυτό το φθινόπωρο νεκρή είμαι...
"Μαρίνα, πράσινό μου αστέρι"
Σαν αστέρι, κι εσύ πλάσμα του ουρανού είσαι...
"Μαρίνα των βράχων"
Κι άλλοτε σε συναντάμε σαν πλάσμα της θάλασσας...
Όλα είσαι, κι όλα μέσα μας τά 'χουμε...
Δεν είναι και τόσο μακρινά του ουρανού τα τέκνα...
Φιλιά πολλά και αστερόσκονες...
Μαρίνα μου, είδες που έχουμε αναρτήσει πόστ με κοινό αντικείμενο; Όμορφο ποίημα (κι ας είναι θλιμμένο) γλυκαίνει κι αυτό τον πόνο νομίζω...Τώρα είσαι φθινοπωρινά ντυμένη αλλά η λαμπρή χλωμάδα του φεγγαριού κρύβει και μια ελπίδα. Σε φιλώ γλυκά.
Πρλι του "κατεστημένου" με κάλυψε απόλυτα η απάντηση της hliaxtidas.
Αναλογίσου, επεξεργάσου και κάνε οδηγό σου τα σοφά της λόγια...
Στις ό,ποιες προαποφασισμένες κατευθύνσεις του πεπρωμένου μας (γιατί ναι, ΜΑΣ κατευθύνει) είμαστε αδύναμοι να αντιδράσουμε...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Μαρίνα
Κάθε μας επιθυμία, κάθε μας λαχτάρα, θ' αντικατοπτρίζεται στο φθινοπωρινό φεγγάρι.
..ως που να βγει ο ανοιξιάτικος ήλιος και φωτίσει πάλι τις χαρές μας
ευχές πολλές αφηνω Μαρίνα για όμορφο σαββατοκύριακο
αγκαλιά γλυκιά
να είσαι καλά ψυχούλα
μια υπόσχεση μου έδωσες
φιλί
Το χάζευα ώρα πολλή, μέσα σε σιωπή τη με κραυγές γεμάτη. Περίεργη γλυκάδα εποχής και χρώματα και ήχοι και άλλη ελπίδα άμυαλη και άλλη ξανά προσδοκία... ακούραστη φροντίδα πληγής, μέσα στο Φως και κάτω από τον Ήλιο. Μαζί στο μόνος κι έρχομαι, όπως τότε, σαν πάντα... Ψυχή μου, αγκαλιά μέσα στους χρόνους...
Κι έχει την μορφή σου η σελήνη, εκείνη που ζωγράφισα και δίχως την εικόνα σου να θωρρώ. Το χρώμα τ' ασημιού και το βαθύ μπλέ που λατρεύω να φορώ...στα μάτια σου αντικρίζω...
κι είπα αν την δώ δεν μπορεί θ' αναγνωρίσω τη γνώριμη ψυχή απο το φώς που φεγγοβολά... εκείνο που μ' οδηγεί τα πέλματα.
Αχ ψυχή μου!!! αγάπη σου στέλνω καθάρια.
πραγματι εμοιαζε ωραιοτερο κι απ'αυτο του αυγουστου!!
καλο σαββατοκυριακο...
....ας έρθει αυτό το φθινόπωρο με μια βροχή να ξεπλύνει εμάς και να πάρει μαζί του όσα δεν θέλουμε να κρατήσουμε,όσα δεν θέλουμε μέσα μας,στην καρδιά μας,στο μυαλό μας,χωμένα στα πιο απόκρυφα σημεία....γιατί ίσως κάποια πράγματα είναι καλύτερο να τα αφήνουμε να φεύγουνε...από μόνα τους ή με την δικιά μας συγκατάβαση...
.....χάρηκα πολύ όταν σε ανακάλυψα..καλώς σε βρήκα...
Φαίνεται κάποιο φως σ'αυτό το ποστ σου. Αντε να ανέβουμε και λίγο :)
Καλή σου μέρα Μαρίνα.
Προχθές τη νύχτα, μόλις η πρώτη φθινοπωρινή πανσέληνος άρχισε να χάνεται, είπε να με πάρει μαζί της. Άρχισα να ξεμακραίνω, στη βροχή να πηγαίνω…κι όλο θέλω θετικά να μιλώ μα δεν μπορώ καθόλου πια λέξεις ν’ αρθρώσω. Τα ξαφνικά με τρομάζουν και κυρίως όταν δεν μπορώ να τα εξηγήσω…Δε νομίζω ν’ αργήσω να βρω τη λάμψη, δεν αντέχω πολύ στον πόνο πια έμαθα γρήγορα να τον πετώ…
Φιλί Μαρίνα μου, φιλάκι καλή μου…
Ηπια το βοσπορο παλι χτες..καιρο ειχα να το κανω..Ηπια για μενα χτες..καιρο ειχα να το κανω..παλι με ενοχλει ο ηλιος σημερα..καλυτερα μου παει το φεγγαρι νομιζω.σιγα σιαγα το αλκοολ χανεται απο το αιμα μου..χανεσαι κι εσυ μαζι του..καλημερες μπερδεμενες..
...πληγώθηκε η καρδιά,
χαρά στον πόνο δίνει,
δάκρυα τρέχουν
ποτάμι θυμίζουν.
...Θέλει η ζωή την καρδιά
να σώσει, βάστα φωνάζει
υπομονή.
"Κοίτα:" της λέει "η πεταλούδα
πόσο λίγη έχει ζωή,
μα δεν την νοιάζει
χρώματα μοιράζει".
Μα εκείνη υποφέρει
τι κι αν αγαπάει
την ζωή, τόπος δεν
την χωράει, έμεινε
βλέπετε μισή...
αυτό σκαρφίστηκε η δική μου καρδιά να σου γράψει. Μακάρι να μπορούσε να σου δώσει παυσίπονα καρδιάς, μα δεν υπάρχουν....
Μαρίνα της καρδιάς μου
μαζί - όλοι
θα κλέψουμε τον πόνο σου
που θα πάει;
Φιλιά πολλά
ειναι φωτεινο του Σεπτεμβρη το φεγγαρι,αναλαφρο...κι ετσι την καρδουλα σου να κρατας :)
φιλιαααααα
γλυκιά μου Μαρίνα
για λόγους οικογενειακούς έλλειψα αρκετές ημέρες.Αλλά η σκέψη μου πάντα ήταν κοντά σε σένα και τον Γιάννη.
Είναι πραγματικά περίεργο...νιώθω..όμορφα μαζί σας.Σα να σας ξέρω από παλιά.
Μαρίνα....η αγάπη και ο πόνος, μας γεμίζουν αισθήματα.
ΕΣΥ...για αισθήματα έχεις ένα ουράνιο τόξο.
(Δε τα λέω για να κερδίσω εντυπώσεις.Δεν έχω λόγους)
Λοιπόν..εδώ κοντά σου..
στο δειλινό
στην ανατολή
στο φώς του φεγγαριού
φιλί Αλκυόνη
ομορφιά μου!
όλο το φθινόπωρο πλεγμένο στις λέξεις σου, κάθε απόχρωση των συναισθημάτων μου χωρούν εδώ μες τις εικόνες σου. φίλη μου. υπέροχο. υπέροχη. φιλί.
κι άλλο. απ'το άλλο μάγουλο.
πως είναι ο γιάννης? στο μνημόσυνο του θείου μου το πρωί, όλο μου περνούσε η σκέψη του και πονούσα κι άλλο.
αγκαλιά βραδυνή
σε πεθύμησα!
χχχχχχχχχ
όμορφο πολύ το φργγάρι αλλά και δύσκολο, πολύ δύσκολο.
καλημέρες χωρίς άλλο αίμα πια, χωρίς άλλες πληγές...
τρυφερο,ευγενικο πλασμα μου εσυ..!!
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ μου…
Αλλιώς σε έχω μάθει…
μα προσπερνώ...
Η ζωή μου σε δυο εποχές παίχτηκε η παίζεται ακόμα….
Φθινόπωρο, χειμώνας….
Μα…
με φθινοπώρου ηλιόλουστες μέρες και χειμωνιάτικες πανέμορφες λιακάδες….
Αυτό…ετσι...κι ισως για παντα
οι εποχές ίδιες…
κι η μνήμη φονεμένη….
Μαρία;
Φιλί….πάντα εδώ είμαι
ΣΤΕΛΛΑ (αστερι)
υπαρχουν ιδιαιτερα στον ουρανο καντιδια....
NEGMA ( αστερι) μου;
φιλι....περιμενω ακομα να σε βρω καπου
ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ μου....
ναι...απ τη σοφια σου πηρα και πορευομαι...
στα "τι και τα "γιατι"...
στον ουρανο ψαχνω τις απαντησεις να βρω
φιλι...πρωτοφιλο σε ΣΕΝΑ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΒΕΤΤ
ΓΛΑΡΕΝΙΑ μου....
Σοφή σε χαρακτήρισα...
κι επιμενω....
φιλι κι αγκαλια Γνωσης σου ακουμπω
ΤΡΥΦΕΡΕ μου....
εναλλασονται ολογιομα φεγγαρια...
ελπιδα...που στα φθινοπωρα πάντα κατάληξη εχουν....
πανεμορφα και δακρισμενα....
υποσχεση εχεις δώσει τρυφερε....
κι εγω....
εδω ειμαι....και προσεχω
μα ....προσεχε ΕΣΥ πιοτερο τρυφερε μου....
ναι;;
ΒΙΚΥ του όμορφου....
του , απο χρονους πριν λογου και φωτος....
ΒΙΚΥ μου....
φιλι....αγκαλια γεματη μουσικες και χρωματα για σενα
ΒΙΚΥ ΑΠΟ ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΡΙΝ ΕΣΥ.....
ΣΤΑΓΟΝΑ μου...
χναρια αφηνει του ηλιου το δακρυ στο δειλι του και του φεγγαριου το χαμογέλιο στην ανατολη του,
καθως η νυχτα κυλα πελματα να τ΄ακολουθησουν και σε μια γωνια σε μι΄ακρογιαλια σ΄ενα παγκακι σκιες ν΄ανταμωθουν....
ΣΤΑΓΟΝΑ του ομορφου βηματος
φιλι....αγκαλια εγνοιας
φιλι....σκεψη στο προσμονης αγγιγμα
mama μου....
ναι ηταν πανεμορφο....
ισως αρχισουμε να εκτιμουμε διαφορετικα καποια στιγμη του φθινοπώρου τις ομορφιες mama μου....
φιλι...ομορφη εβδομαδα κι ομορφο Οκτωβρη να εχεις γλυκια μου mama....
Μαζί στο μόνος σου έλεγα, μαζί τώρα και πάντα, τα χρόνια μες στο Φως και την αγάπη... Καλό το βράδυ κι η αυγή όλο ελπίδα! Φιλί για σήμερα, για πάντα...
anyone....καλως ηρθες
υπαρχουν ομως που με πεισμα παιδικο θελουμε να κραταμε και στην αγκαλια τα σφιγγουμε...και καμια εμοχη , κανενα χρόνο δεν αφηνουμε να μας τα παρει...
φιλι....καλωσόρισμα κι ευχαριστω
ΧΑΜΟΓΕΛΟ μου....
ειδες αισιοδοξε μου; αναποδα παω....
πεφτω το καλοκαιρι σκοτεινιαζω,
και το φθινόπωρο φωιζω στιγμες....
μου έλειψες χαμογελο μου....
καλη σου νυχτα αισιοδξε μου....
καλη εβδομαδα...
κι ενας οκτωβρης μεσα στο φως....
φιλι...ολοδικο σου χαμογελο μου
ΜΑΡΙΑ μου....POETIC SIN ΟΜΟΡΦΙΑ μου....
εμαθα να ζω μαζι του....
φίλος ο καλυτερος εγινε...
γνωριζόμαστε πια και παιχνιδα παιζουμε καμια φορα...
καμια φορα και χαμογελα ανταλλάσουμε ψυχή μου...
για τον πονο λεω Μαρια μου...
για τον πόνο....
φιλι....καρδιας για σενα Μαρια
φιλι....κλεινουμε το ματι στον πονο
ΚΑΤΕΡΙΝΑ μου....ομορφη ομορφη Κατερινα....
εχω πιει πολλες φορες τον βόσπορο...
για μενα...για εκεινον μα και γι εκεινον...κι εκεινη...για όλους...
κι ο βοσπορος ειναι εκει και με περιμένει πάλι στο αιμα να κυλησει και μνημες να ανασυρει απ το πριν μα κι απ το τωρα....
δεν χανομαι μαζι με τον βοσπορο απ΄το αιμα σουκαλη μου....
εκει ειμαι....
εδω ειμαι....
κι αν χαθω καποια στιγμη....παλι εδω θα ειμαι...
εκει σε σενα σιγουρα...
φιλι...καλη σου νυχτα Κατερινα
φιλι....δεν χανομαι κι αν χαθω καπου θα με βρεις
φιλι....κι αν χαθεις καπου θα σε βρω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ της ανασας μου...
ομορφο ότι μου χαρισες....
και το ευχαριστω ειναι πολυ πολυ λιγο....
Αλεξανδρα σε ακουσα μετα απο καιρο και μαλακωσε η ψυχη....
παμε μαζι Αλεξανδρα...
παμε...θα τα καταφερουμε ανασα μου
φιλι φιλω εσενα ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ της ανασας
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ μου....
πρωτοφιλη πρωτοφιλη....γλυκεια μου ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ....
Χαμόγελα σου αφηνω και χαρα μεγαλη που ήρθες πάλι....
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ μου;
ομορφη νυχτα ...
ομορφοτερη μερα....
λαμπερη εβδομαδα...
κι ενας Οκτωβρης φωτεινος για Σενα κι όλους όσους αγαπας καρδια μου.....
ΑΛΚΥΟΝΗ μου....
σε ευχαριστω Αλκυονη μου...
για το ουρανιο τοξο,γιατι εισαι εδω, γιατι νιωθω όμορφα όταν σε διαβαζω...
καποτε με ρωτησαν....τι προτιμας;
τον ηλιο ή το φεγγαρι;...
το φεγγαρι ειπα....
αυτοφωτη δεν εισαι ηταν η απαντηση...
δικιο ειχε....
φως εκ του φωτος σας ειμαι....
φιλι ....χαρας που ξαναηρθες Αλκυονη μου
ΧΑΡΑ μου....χαρα μου mayoula μου....
φιλι κι απ το ενα μαγουλο κι απ το άλλο κι ενα στην μυτουλα....
maya μου χαρα μου ΕΣΥ
φιλι....χαρα μου
φιλιιιιιιιιιιιι
f....και παλι καλως τον μου
φφφφφφφφφφ....ματωμενα τα φεγγαρια f μου....
μα ισως δικιο να εχεις....
που θα παει όμως;...θα τα καταφερουμε
φιλι....καλωστον μου
ΦΕΓΓΑΡΑΓΚΑΛΙΑ μου....
οι ζωγραφιες σου ξεπερνουν όποιο όμορφο κι όποιο τρυφερο....
γαληνευω, μερευω όταν στο "σπιτι σου ερχομαι,κι ας μη χναρι αφηνω....
φιλι...με το φεγγαρι αγκαλια παντα να βρίσκεσαι ομορφη μου
BIKY μου....ομορφη ομορφη ομορφη....
φιλι ...για τωρα και για παντα
φιλι....καρδιας παλμος
φιλι....για καλη νυχτα
καληνυχτα καλη μου..
KATERINA....
καλη σου νυχτα !
σημερα ο βοσπορος δικος μου....
ετσι ειναι ψυχη μου....
καλη σου νυχτα Κατερινα μου...
Δημοσίευση σχολίου