Πέμπτη, Οκτωβρίου 11

ολα αρχίζουν την ώρα που το ρολόι χτυπά στην ώρα ...μηδέν


Ανάσα η Zωή,κι αν διστάσεις να την πάρεις
Χάνεται….και χάνεσαι

Μια λέξη μονοσύλλαβη η Ζωή
ένα ναι που μ΄ ένα όχι αγκαλιά ,
ζητούν στιγμή κατάλληλη να τα εκφράσεις ...
Κι αν λάθος κάνεις χάνεται…και χάνεσαι

Με μια ανάσα « σ’ αγαπώ» σου είπα
Μα ανάσα δίστασα να ξαναπάρω
κι αυτη η στιγμή σε λάθος χρόνο ήταν….
Χάθηκες…και χάνομαι

Σκοτώνουν τα άλογα όταν γερνούν λένε
Σκοτώνουν τα άλογα κι όταν πονούν σου λέω
Κι η σφαίρα μία…σε Ρώσικη ρουλέτα
εγώ ο αυτόχειρας κι εσύ το χέρι
που τη σκανδάλη θα πατά,
κι ανάμεσα στα μάτια θα στοχεύει….
Εκεί …στο νου σφαίρα μονόγραμμα ν΄ αφήσει,
σε νύχτες αιώνιας πανσέληνου να ταξιδεύει...

Παιχνίδι επικίνδυνο στα χέρια σου αφέθηκα
Κι αίμα που χάσκει χαμόγελα, σου γνέφει
Και σε καλεί , σε προσκαλεί , σε προκαλεί
τη θαλάμη από σφαίρα κενη ν΄ αφήσεις…..

Παιχνίδια μαζί σου επικίνδυνα απ΄ την αρχή θυμάμαι
Και χρώμα κόκκινο αγάπης τη μνήμη ζωγραφίζει


κόκκινο μελάνι και στη ψυχή το έγραψες…
κόκκινο μελάνι- δύναμη σε σένα ζωγραφίζει
κόκκινο -ανάσα αγάπης δισταγμό σε μένα γράφει

Την ώρα που οι δείχτες του ρολογιού
την ώρα μηδεν θα δείξουν
καρφίτσα στον χάρτη σου εγώ
υδρόγειος μοναδική γίνεσαι στον δικό μου…..

22 σχόλια:

piece de resistance είπε...

Σε ευχαριστω για την κοκκινη ωρα που με επισκεφθηκες.Τα ειδα τα ιχνη απο το κοκκινο μελανι σου στο διαδρομο.Δεν θα τα καθαρισω Εκει να μενουν να θυμιζουν οτι περασες Δεν κοιμάμαι σε περίμενα.Αποψε θα κοιμηθω αλλού μακρυά απο το σπίτι και ακομη περιφερομαι στους δρομους. Αναβαλω τον ύπνο.Εκει που κοίταζα στη γειτονια σου βρήκα τους υπεροχους φιλους σου και τους αφησα μπιλιετακι κοκκινο να βρεθουν και αυτοι απο εδω να κερασω φραουλαδα..Το έπιασα το φιλι σου ομορφο ιχνος απο χειλη..καληνυχτα και σε εσενα.Τον υπνο σε λευκα σεντονια να εμπιστευθεις και σε εκεινον που πανω τους αφηνει χαδια τρυφερα σαν το σωμα και αναπνεει απαλα στο στηθος σου σαν σε σωμα ευθραυστο..Τωρα τα λεω ολα αυτα με τη λιγη εμπειρια και την ελαχιστη γνωση.Τα αγόρια στη Βραζιλία κοιμηθηκαν αραγε ;

hasapi grammata είπε...

se petixa molis efevges...
se efharisto pou epestrepses!
akouga prin ligo ena tragoudi tis Elenis Tsagaraki pou fadazomai tha sou arese. Se ena stixo elege: "mes to tounel, mi se noiazei gia to fos"...

afto einai i diki mou kalinixta!!!

iLiAs είπε...

..κάθε στιγμή μοναδική Μαρίνα..αν διστάσουμε να ζήσουμε τη στιγμή, Μαρίνα, χάθηκε, έφυγε!
..το παιχνίδι παίζεται ακόμα..

ξημέρωμα γαλήνιο να έχεις ψυχούλα
δίνω μια αγκαλιά
αφήνω φιλί
να είσαι καλά Μαρίνα

drunk tank είπε...

Καλημέρα Μαρίνα μου
με ένα γλυκό φιλί
για την ποιήτρια που είσαι
για την γλυκιά ψυχή σου

the navigator είπε...

"κι έγινα κι εγώ...
ένα λαμπάκι πάνω απ' την υδρόγειο...
φεγγάρι να βουτήξω στην Μεσόγειο..."

Αλκίνοος Ιωαννίδης

Μάλλον δε επρόκειτω και για ερυθρό φεγγάρι...

Τόσο το καλύτερο...

Ζαφειρένια είπε...

Ανάσα η ζωή, ανάσα μου...
Κουβαράκι η υδρόγειος στα χέρια μας, να παίζουμε. Και σιγά μην εκτεθούμε, χα!

Ζω σε αναμονή...
Σ' αγαπάω!
Έρχομαι!

katerina.. είπε...

ειναι σκιαχτικο το ποση δυναμη εχει το μηδεν καλη μου..

Dee Dee είπε...

Αργησα αλλα ηρθα κι εγω, δειλα δειλα, να διαβασω κατι που μου χρειαζεται χρονος να το αγκαλιασω (τα ζωα μου αργα που λενε). Μεσα σε καθε σου προταση νιωθω 2 εαυτους να μαλωνουν, οταν συμφιλιωθουν μεσα μου θα επιστρεψω με πιο κατανοητο σχολιο.

Την καλησπερα μου!

Dee Dee είπε...

Δε τολμω να σχολιασω για τον Κιμουλη και να θυμηθω τα βραδια που περασα μ' αυτο το "γραμμα"......ειναι πολυ μακρυα.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Αχ...η αγάπη.....

κλαίω και αρρωσταίνω

γλυκειά μ' αγάπη....



(μικρούλι χαϊκου -δάκι)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Γνωρίζεις καλά την ώρα μηδέν Μαρίνα εσύ!
΄Οπως και τη ρώσικη ρουλέτα καλά την ξέρεις.
Όπως και την αγάπη ξέρεις.Να δίνεις πάντα.
Αυτή την Αγάπη που Πρόνοιας κι Ευσπλαχνίας Θεού χαρακτηριστικά έχει.
Κι ας μη το πιστεύεις εσύ.
Μαρίνα των πόνων μα και του χαμόγελου που επιμένει!
Μαρίνα που το "Σ΄αγαπώ" με μια ανάσα λες χωρίς "εαυτόν"¨ να σκεφτεις στιγμή να προστατέψεις.
Μαρίνα του ΑΝΩ ΘΡΩΣΚΩ
Υπερηφανη για εσένα μπορείς να γενείς;

ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ.
ΚΙ ΑΣ ΜΗ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΜΑΡΙΝΑ.

ΜΑΡΙΝΑ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΜΑΡΙΝΑ ΕΣΥ.

Αλεξάνδρα είπε...

κι αν η αγάπη ήταν μουσική τα χέρια σου θα έπαιζαν...

κι αν ήταν λόγια απ΄την καρδιά σου θα είχαν βγει...

κι αν ήταν χρώματα, θα ήταν απ΄την δική σου παλέτα συνδιασμοί...

Μαρίνα μέχρι την ώρα μηδέν, ζήσε μάτια μου για να ζήσει και η αγάπη σου μαζί...

Μαρίνα της καρδιάς μου
δάκρυ δάκρυ
ψυχή μου

Ανώνυμος είπε...

Καληνύχτα μαρίνα μου...
Σε χρόνους παροντικούς
πάντα εμείς μαζί.

Αύριο θα είναι μια όμορφη μέρα.
Χαμογέλα και ξεκόλλα
ξέρεις εσύ
ναι;

Hliaxtida είπε...

Oση δύναμη εχει ενας άνθρωπος να πατησει τη σκανδάλη, αλλη τόση εχει και κεινος που θελει να ζήσει..
Καλημερα Μαρίνα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Καλό απόγευμα!

Πέρασα για να σου αφήσω ένα φιλί και μια Γλαρένια αγκαλια

piece de resistance είπε...

marina..white is so generous it invites all the colours my dear red visitor.On your white wall i leave traces of my red lips dipped in red ink together with a small trace of my deep red blood.
i will drink from your beautiful small vase.I will drink a little drop of you so it lasts longer Your red taste is so unpredictable alla kai toso gnorimi telika.So many white pages await your red traces.Thank you for the vase thank you for the kiss,thank ou for the red thank you for you.keep coming
i will paint more red dreams for you for all of us visitors to sleep or to slip in

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ είπε...

Ωραία λόγια...

Dee Dee είπε...

Για δες ωρα που επελεξα να επιστρεψω να σε ξαναδιαβασω................μετα απο χ κρασακια..........

μονο αυτο

"Ανάσα η Zωή,κι αν διστάσεις να την πάρεις
Χάνεται….και χάνεσαι"

Μονο αυτο, γιατι σημερα σταζω εγωισμο, οχι ερωτα.....αρα τα υπολοιπα ειναι για αλλους........ισως και για μενα αλλη μερα!


Ανάσα η Zωή,κι αν διστάσεις να την πάρεις
Χάνεται….και χάνεσαι

!!!!!!!!!!

iLiAs είπε...

Μαρίνα
..για μια πρωινή αγκαλιά
..ένα φιλί καλημέρας ν' ακουμπήσω
..μια υπόσχεση να πάρω, να προσέχεις
..να είσαι καλά ψυχούλα

Ανώνυμος είπε...

η ζωη μια κουρσα μοιαζει γεματη αδρεναλινη! λεπτες ισορροπιες, λαθη στον χειρισμο και τιμημα η αγαπη!...μια ομορφη κυριακη να εχεις μαρινα!

MARIA ANDREADELLI είπε...

Ανάσα η ζωή! Ας την αναπνεύσουμε όσο έχουμε ακόμη δυνατά πνευμόνια!
Όλα καλά Μαρίνα μου;
Καληνύχτα!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Μαρίνα μου, ομορφή μου... το κόκκινο δεν χάνεται ποτέ...
φιλί χαρά μου, φιλί κόκκινο