Τετάρτη 29 Αυγούστου, στις 7 η ώρα το απόγευμα θα συγκεντρωθούμε όλοι στην πλατεία Συντάγματος αλλά και σε κάθε κεντρική πλατεία κάθε πόλης σε ολόκληρη τη χώρα. Φορώντας μαύρα.
ΒΟΥΒΗ ΟΡΓΗ. ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ.
Αποδοκιμάζουμε χωρίς συνθήματα και πολύχρωμες σημαίες. Πενθούμε για την απώλεια των συνανθρώπων μας χωρίς να συνδέουμε την πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή με προεκλογικές σκοπιμότητες. Δίνουμε το παρόν και στεκόμαστε απειλητικά απέναντι σε οποιονδήποτε επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την τραγωδία για οποιοδήποτε όφελος.
χτες αργα ηρθα να φερω εδω την ανακοινωση που διαβασα στην una mama αλλα με εχει προλαβει η Ιφιγενεια ...ετσι δεν μιλησα κι εφυγα δεν ειχα κατι να πω...
Μπορει ολες αυτες τις μερες να μην βουρκωσα βλεποντας τηλεοραση προπαθωντας να συγκρατηθω...αλλα παντα με συγκινει το ποσο οι ανθρωποι γινονται μια γροθια...απο ακρη σε ακρη.. τελικα λοιπον δεν καταφερα να συγκρατηθω αλλο οταν ειδα οτι οι αθλητες μας αγωνιζονται με πενθος στις φανελλες και αφιερωνουν τα μεταλεια τους στα θυματα..
και παντα ..παντα θα οργιζομαι με τις μικροπολιτικες τακτικες.!
artou μικρη μου artou... μισος...μονο αυτο... εφεραν το μισος στο βλέμμα κα στην ψυχη μας πηραν το χαμόγελο απ τα παιδια, το στησαν στον τοιχο , τα ματια του εκλεισαν , και το σκοτωσαν
..."Οι Άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση….
Οι Φίλοι μου φεγγάρια ειναι,
νησιά...
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει….
"Το πιο μακρύ ταξίδι μου……"
Κι αυτό μου φτάνει....
gmarina@in.gr
17 σχόλια:
Πενθεί, πονάει η ψυχή μου, αλλά και φοβάμαι για το αβέβαιο μέλλον μας...
Γλαρένια δάκρυα
"Πενθώ....
τους χρόνους που έρχονται.."
Χαλεποί και δυσοίωνοι διαγράφονται.
Ανησυχώ για τις νέες γενιές. Σε τί κόσμο τις παραδίνουμε;
Η φύση απορεί.
Πώς γίνεται το ανθρώπινο γένος να είναι τόσο αχάριστο!
Πώς μπορεί να είναι τόσο ανεύθυνο!
Μια θλιμμένη καλησπέρα.
Με ελπίδα, αύριο να ξημερώσει μια μέρα αισιόδοξη, μέρα λυτρωτική.
φιλιά, να είσαι καλά!
Nτροπη σε ολους...
Ψυχή μου, σε ικετεύω... να προσέχεις...
Αν δεις τα σκούρα, έλα. Χωρίς σκέψη.
Σε σκέφτομαι..
Σ' αγαπάω...
Φιλί.
Τετάρτη 29 Αυγούστου, στις 7 η ώρα το απόγευμα θα συγκεντρωθούμε όλοι στην πλατεία Συντάγματος αλλά και σε κάθε κεντρική πλατεία κάθε πόλης σε ολόκληρη τη χώρα. Φορώντας μαύρα.
ΒΟΥΒΗ ΟΡΓΗ. ΕΚΚΩΦΑΝΤΙΚΗ ΣΙΩΠΗ.
Αποδοκιμάζουμε χωρίς συνθήματα και πολύχρωμες σημαίες. Πενθούμε για την απώλεια των συνανθρώπων μας χωρίς να συνδέουμε την πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή με προεκλογικές σκοπιμότητες. Δίνουμε το παρόν και στεκόμαστε απειλητικά απέναντι σε οποιονδήποτε επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την τραγωδία για οποιοδήποτε όφελος.
ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕ.
Διαδώστε το.
Θλίψη, πίκρα, πόνος...
ΟΡΓΗ-ΜΙΣΟΣ-ΑΠΕΧΘΕΙ
για όλους τους υπαίτιους όπου και αν είναι
ΠΟΝΟ-ΘΛΙΨΗ-ΠΕΝΘΟΣ_ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
για όλους τους πλήγέντες.Κουράγιο μόνο αυτό βρίσκω να πω
χτες αργα ηρθα να φερω εδω την ανακοινωση που διαβασα στην una mama αλλα με εχει προλαβει η Ιφιγενεια ...ετσι δεν μιλησα κι εφυγα δεν ειχα κατι να πω...
Μπορει ολες αυτες τις μερες να μην βουρκωσα βλεποντας τηλεοραση προπαθωντας να συγκρατηθω...αλλα παντα με συγκινει το ποσο οι ανθρωποι γινονται μια γροθια...απο ακρη σε ακρη..
τελικα λοιπον δεν καταφερα να συγκρατηθω αλλο οταν ειδα οτι οι αθλητες μας αγωνιζονται με πενθος στις φανελλες και αφιερωνουν τα μεταλεια τους στα θυματα..
και παντα ..παντα θα οργιζομαι με τις μικροπολιτικες τακτικες.!
Γλαρένια μου....
Γλαρένια μου...
ΠΕΤΑ ΨΗΛΑ....
ΠΑΝΩ ΑΠ ΤΟΝ ΚΑΠΝΟ....
ΠΑΝΩ ΑΠ ΤΟΥς ΚΑΜΕΝΟΥΣ...
Μια αγκαλια με πολλη αγαπη για σενα .....
πικραμένη κι απογοητευμένη...
αν και με την φωτια παντα παλευω...
ινιωθω οτι πάντα με νικα...
σε αγαπαω Γλαρένια γνωστη αγνωρη μου...
Ηλία μου....
τι να σου γραψω;
Οπως το έγραψες...
Η φύση απορει....
και ποναει....
σε φιλω Ηλια....
να είσαι καλα...
να προσεχεις....
Hλιαχτιδα μου....
δεν ντρεπονται πια...
ουτε τον θανατο
σε φιλω.....
σε φιλω...
Eλενα μου...
ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ...
θα ερθω...
θα ερθω....
προς το παρον ακινητη μένω...
κι αφωνη....
ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ ΕΛΕΝΑ
if-igeneia...
ευχαριστω...
εκει με μαυρα..
εκει κι οταν να ξαναβρεθουμε αποφασισουμε....
σε ευχαριστω ,,,,
adiple....
στερεψε η Ελπιδα ψυχη μου...
στερεψε...
φιλι φιλι
σκεψη σκεψη
πονος πονος
ισως αν μοιραστει λιγοτερο να ποναει...
λες καλη μου ADIPLE;
ΣΕ ΦΙΛΩ...
πικραμενα
talisker...
πικρα...
πικρα κι απογνωση....
τους νεκρους μας πια σε σειρα δεν μπορουμε να βαλουμε....
σε φιλω...
τον αγαπας....
σε ...αγαπω
artou
μικρη μου artou...
μισος...μονο αυτο...
εφεραν το μισος στο βλέμμα κα στην ψυχη μας
πηραν το χαμόγελο απ τα παιδια, το στησαν στον τοιχο , τα ματια του εκλεισαν , και το σκοτωσαν
σε φιλω...
σε φιλω
Δημοσίευση σχολίου