Έρχονται στιγμές που ο πόνος δεν διαχειρίζεται….
Στον Γιάννη....
Πέμπτη, Αυγούστου 23
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΔΩΡΟ ΤΟΥ...ΤΑΚΙΖ( κι ευχαριστω ψυχής....σου στελνω)
Υπεροχε....ΖΩΗ ανθισμενη χαμογελα να εχετε....
Πληροφορίες
- Μαρινα .....
- ..."Οι Άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση…. Οι Φίλοι μου φεγγάρια ειναι, νησιά... που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει…. "Το πιο μακρύ ταξίδι μου……" Κι αυτό μου φτάνει.... gmarina@in.gr
σήμερα που γιορτάζεις .....ziveli αναπνοή μου
Ιωάννα της ψυχής....λατρεμένη Φίλη
19/10...Σαν σημερα γεννηθηκε η Χαρα....
φιλι...αγαπης
26/11/08 ....Σήμερα γιορτάζει το μωβ Αστέρι μας…
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΟΜΟΦΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ
ΝΥΧΤΕΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ....
ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΣΙΝΟΥ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ
Ο εραστής, η μέλισσα κι ένα μικρούλη "άχ" - Εκδόσεις Άγκυρα
πεθανα αλλά ....σας βλέπω
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΧΑΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΗΧΟΣ ΠΛΑΓΙΟΣ ...ΜΟΝΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΙΟΥΡΑΚΗΣ
Μίρα, το λουλούδι του πολέμου
Λάκης Φουρουκλάς
αυτη την στιγμη ειναι εδω...
16 σχόλια:
Καλό σου ταξίδι Αλεξάνρα...
Γλαρένια δάκρυα
Μαρίνα,
σ'ευχαριστώ..δεν χρειάζεται να σου πω κάτι άλλο..
Μοira
Ιωάννα
Ξεκουράσου.
Κοιμήσου λίγο, αν μπορέσεις...
Θα τα πούμε πάλι το πρωί.
Με τον καλύτερο τρόπο που μπορούμε, είμαστε... Μη ρωτάς.. είμαστε!
Σ'αγαπάω τζιέρι μου...
Φιλί ζεστό.
Ε.
Καλό ταξίδι.
Ξεκουράσου ψυχή μου.
Μαρίνα μου δύναμη.
Κράτα από το χέρι τον Γιάννη όπως εσύ και οι γύρω του γνωρίζετε να το κάνετε.
Σ' ευχαριστώ από καρδιάς... για όλα. Αλλά κυρίως που είσαι δίπλα του!
Καλή δύναμη και στους δυο σας!
Πόνος μοναχικός, ύπουλος
Δάκρυα καυτά διαμάντια ψυχής
λύτρωση ζητούν που δεν θα έρθει
Και η καρδιά γρήγορα χτυπά,
τρέχει να προλάβει όλες τις αναμνήσεις γρήγορα να τις σώσει...
Τον πατέρα μου τον είχα συνοδεύσει στο τελευταίο του ταξίδι με ένα τραγούδι:
Πολύ με πίκρανες ζωή
μακριά θα φύγω ένα πρωί
θ' ανέβω σ' ένα αεροπλάνο
να δω τον κόσμο από κει πάνω
Όταν κοιτάς από ψηλά
μοιάζει η γη με ζωγραφιά
και συ την πήρες σοβαρά
και συ την πήρες σοβαρά
Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα
μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι
το μεγαλύτερο ανάκτορο
μοιάζει μ' ένα μικρούλι τόπι
Κι όλοι αυτοί που σε πικράνανε
από ψηλά αν τους κοιτάξεις
θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι
που στη στιγμή θα τούς ξεχάσεις
Αγαπημένη μου, μην κλαις
πάμε μαζί ψηλά, αν θες
να δεις τη γη απ' τη σελήνη
ένα φεγγάρι είναι και κείνη
Όταν κοιτάς απο ψηλά
μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά
και συ τον πήρες σοβαρά
και συ τον πήρες σοβαρά
Μοιάζουν οι πύργοι με κουκλόσπιτα
και τα κανόνια με παιχνίδια
από ψηλά δεν ξεχωρίζουνε
οι ομορφιές και τα στολίδια
Κι ό,τι σε πλήγωσε ή σε θάμπωσε
από ψηλά αν το κοιτάξεις
θα σου φανεί τόσο ασήμαντο
που στη στιγμή θα το ξεχάσεις....
Αλεξάνδρα ήταν το όνομά της; 6 μέρες για την γιορτή της, την γιορτή μας...
Καλό σου ταξίδι Αλεξάνδρα
Kαλό ταξίδι και ήρεμο..στην Αλεξάνδρα..
Μα η ηρεμία πρέπει να ρθει και στην δική σου καρδιά Μαρίνα..τωρα που αξίζει..
κουράγιο...
Αφου εισαι διπλα του εισαι φιλη μου.
Ξεκουρασου λιγο καλα σου λενε οσοι σ αγαπουν.
θα ξαναρθω να σου κανω παρεα.
Μαρινάκι....ήρθα για φιλί και
Γλαρένια αγκαλίτσα
Μαρίνα γλυκιά μου...
τα λόγια είναι φτωχά αυτές τις ώρες....
να μπορούσα...
να είμουν δίπλα σας...
κουράγιο και δύναμη,τον Γιάννη απο δίπλα..
ζεστά φιλιά ΛΥΔΙΑ Λ.Π
να είσαι διπλά δυνατή και για εκείνον..
Σε φιλώ
το μοιρολόι απίστευτο..:(
Χτες βράδυ επέστρεψα. Άφωνος πριν την αναχώρησή μου. Άφωνος διπλά και στην επιστροφή μου.
Σιωπή. Σιωπή από τη μεριά μου, κι ίσως κρατήσει κι άλλο. Το ένστικτο μού λέει πώς δε θα ‘ναι για καιρό.
Σίγουρα, η επαφή μου μαζί σας, θα ‘ναι μια γλυκιά αφορμή να ξεφύγω από τον μικρόκοσμό μου, που έχει πλημμυρίσει σκοτάδι. Η ζεστή ανθρώπινη συντροφιά σας, θα με ξεκολλήσει από τις χαώδεις σκέψεις μου.
Και στέλνω αυτό το πολλαπλό μήνυμα, για να πω ένα μεγάλο, ένα βαθύ από καρδιάς Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω, που σταθήκατε δίπλα μου. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο, κι όλοι μαζί, κοντά μου.
Ανεχτείτε για λίγο ακόμα τη σιωπή μου. Είμαι εδώ τώρα. Σας διαβάζω, σας εκτιμώ περισσότερο από ποτέ.
Αλλά ακόμα νιώθω την ανάγκη να σιωπώ. Να σιωπώ.
από καρδιάς, ο γιάννης
τώρα γύρισα απο μέρες φωτιάς που λίγο χρόνο μου άφησαν.
θρηνώ και αυτό το αντίο βαθιά.
ο γιάννης δεν θέλει να γεμίσουμε λέξεις. ξεχειλίζω σκέψεις και συμπονώ σιωπηλά.
μια αγκαλιά και σε σένα μαρίνα. φαίνεται οτι το χαμόγελο της ήταν μεγάλο. καλό της ταξίδι. γεμάτους εικόνες και χαρές σας έχει αφήσει αισθάνομαι. η αγκαλιά είναι το πιο δυνατό δείγμα αγάπης σε τέτοιες στιγμές.
χχχ
Κι εγώ πέρασα από εδώ...
...χορίς λόγια...
...μόνο σκέψεις...
Με αγάπη...
Στέφανος
AYTH H ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ ΜΟΥ....
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ....
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΤΗΝ ΑΧΕΡΟΥΣΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΕΙ...
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ.....ΜΑΝΑ
ΔΑΚΡΥ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ
ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΣΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ....
Δημοσίευση σχολίου