Πέμπτη, Μαΐου 24

φοβος ή αγάπη; ποιο είναι το δύσκολο;


Οι ανθρώπινες πράξεις έχουν ως κίνητρο στο βαθύτερο επίπεδο τους δύο μόνο συναισθήματα. Τον φόβο ή την αγάπη. Αυτά τα δυο τον καθοδηγούν ως μοναδικές σκέψεις της ψυχής. Κάθε ανθρώπινη πράξη ή σκέψη βασίζεται σε αυτά τα δυο μόνο. Όλες οι άλλες - σκέψεις ή πράξεις -είναι παραλλαγές με την ίδια όμως πάντα κυτταρική ύλη, είτε παράγωγα αυτών των δύο συναισθημάτων. Αγαπούμε γιατί φοβόμαστε, και φοβόμαστε γιατί αγαπούμε…Το πρώτο πράγμα που φοβόμαστε όταν λέμε σ΄ αγαπώ είναι αν θα μας ανταποδοθεί αυτή η αγάπη, Κι όταν μας ανταποδίδεται φοβόμαστε μήπως την χάσουμε…
Αταβιστική συμπεριφορά. Υπάρχει στο γενετικό μας υλικό. Μας δίδαξαν να ζούμε με τον φόβο. Απ΄ τον φόβο της επικράτησης του ισχυρότερου, της νίκης του δυνατότερου , έως τον φόβο του θανάτου. Δρούμε και κινούμαστε και μεγαλώνουμε με αυτόν τον φόβο. Αν διδασκόμασταν όμως , αν δρούσαμε , αν καθοδηγούμασταν απ΄ το άλλο συναίσθημα, την Αγάπη, θα παλεύαμε για κάτι περισσότερο απ την κενή επιβίωση μας, απ το να είμαστε πάντα οι νικητές και οι πετυχημένοι. Τότε ίσως βιώναμε την μεγαλύτερη δόξα του ποιο πραγματικά είμαστε .Ποιοι μπορούμε να είμαστε.
Ο Φόβος μας τυλίγει με ρούχα, ενώ η Αγάπη μας κάνει να στέκουμε γυμνοί. Ο φόβος μας κάνει να κρατάμε γερά και να προσκολλάμε σε ότι έχουμε, η Αγάπη να χαρίζουμε ότι έχουμε. Ο φόβος σφίγγει δυνατά, η αγάπη αγκαλιάζει τρυφερά, Ο φόβος φυλακίζει ,η αγάπη ελευθερώνει. Ο φόβος προκαλεί τον πόνο, η Αγάπη την ανακούφιση. Ο φόβος επιτίθεται, η Αγάπη συγχωρεί και επανορθώνει.
Ο Φόβος είναι το συναίσθημα που συστέλλει, κλείνει, μαζεύει συρρικνώνει συσσωρεύει, κρύβεται . βλάπτει, το βάζει στα πόδια ..
Η Αγάπη είναι το συναίσθημα που διαστέλλει, ανοίγει, μοιράζεται, μένει, γιατρεύει, συγχωρεί, σπρώχνει προς τα έξω…

Χαρά , αλήθεια ,αγάπη.
Το πρώτο η ύψιστη σκέψη. Το δεύτερο ο καθαρότερος λόγος. Το τρίτο το μεγαλειοδέστερο συναίσθημα. Το ένα οδηγεί το άλλο και το καθένα υποκαθιστά αρκετές φορές το άλλο.

6 σχόλια:

γιάννης φιλιππίδης είπε...

Αγάπη, αγάπη μόνο. Η αγάπη μας ανεβάζει σκαλί σκαλί προς τα πάνω.
Μην κάνεις τόσο άδικη σύγκριση, τόσο άνιση αντιπαράθεση, η αγάπη είναι λουλούδι, είναι ένα όμορφο αγαθό ζωντανό που εκλιπαρεί την επικοινωνία μαζί μας. Ο φόβος είναι ένα άχαρο δηλητηριώδες ερπετό, μόνο κακό και φωτιά μπορεί να προκαλέσει. Δε θέλω να τον γνωρίζω τον κύριο…

γιάννης φιλιππίδης είπε...

Μα γιατί καρδιά μου έβγαλες από την αρχική ανάστηση όλα σου τα προηγούμενα υπέροχα κείμενα; Πέτα τα ξανά μπροστά, άσε αυτόν -ην που θα πρωτομπει ν' απολαύσει τον όμορφο κύπο των σκέψεών σου...

Μαρινα ..... είπε...

θα τα ξαναβαλω ποιητη...Αχ εσεις οι εχοντες την ψυχη και την γνωση...Ναι την αγαπη κι εγω εμπιστευομαι...Aν και χανω αρκετες φορες την μαχη αγαπημενε.

Ανώνυμος είπε...

νομίζω οτι ο φόβος είναι κομμάτι της προίκας μας καθώς γεννιόμαστε...αλλά αν θες ν'αγαπήσεις, και να νοιώσεις την αγάπη, πρέπει να τον ξεφορτωθείς αυτόν τον τυραννο,΄όπου υπάρχει αυτός βγάζει φτερά η αγάπη και φεύγει μακριά...

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα...

Μαρινα ..... είπε...

@ cook the book ...ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Χαιρομαι παρα πολυ στο εχω ξαναγραψει όταν σε βλεπω σ αυτο το blog...Αγαπη παντα ναι. Οσο δυσκολη κι αν ειναι, κι αν ο φοβος υποσκαπτει υπουλα τις ριζες της...παρεπιπτοντως την μουσικη δεν καταφερα να την βαλω, θα ξαναπροσπαθησω...σ ευχαριστω παντως για άλλη μια φορα...

@ panos31... καλως με βρηκες.μην χανεσαι, αγαπημενε παντα