Στον ανελπιστο, αδιεξοδο κι αιμοραγουντα έρωτα....

Ο έρωτας...
Όνομα ουσιαστικό πολύ ουσιαστικό…
Ενικού αριθμού… γένους ούτε αρσενικού ούτε θηλυκού
πληθυντικός αριθμός…
Οι αδιέξοδοι έρωτες…
Οι αδιέξοδοι έρωτες...αιώνιοι…μοναδικοί.
Μέχρι η ψυχή να αποχωρήσει, αυτοί θα είναι εκεί. Ίσως και μετά. Ίσως και πάντα Ίσως και να έλαβαν το χρίσμα της αιωνιότητας.. Μάλλον το έλαβαν. Το αδιέξοδο τους, φάρο κάνουν,…
Καληνύχτα έρωτα μου…Καληνύχτα.
Αναρωτιέμαι αν κατάλαβες ποτέ το βάρος και το ανέλπιδο αυτού του χαιρετισμού…

ΕΖΗΤΗΣΟΝ, ΗΓΑΠΗΣΕΝ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ. ΕΖΗΤΗΣΑ Αυτόν και ουχ εύρων Αυτόν….
…Άκουσε κάποιο μινόρε της αυγής των λύκων, για σένα είναι γραμμένο από το κλάμα κάποιας ψυχής…
θάλασσα εσύ κι εγώ ο ναυαγός σου….

στην αγκαλιά σου πεθαίνω και ζω….

Είσαι βοριάς παγώνεις τα φτερά μου

κι υστέρα μ΄ ένα φιλί ψηλά με πας…
Θαρρείς πως δεν το ξέρω? Ηθελημένα έπεσα…Ηθελημένα στην θάλασσα σου πνίγομαι…Ηθελημένα στην παγωνιά σου κούρνιασα και τα φτερά μου κόβω.

Το ξέρω πως τα πήρε πια η βροχή τα λόγια που ποτε δεν μου ΄χες πει,
Μα εγώ τα καταλάβαινα….
Το ξέρεις πως δεν φτάνει πια ο καιρός να σβήσει εκείνο τ΄ άγριο το φως
Τις νύχτες που σε γλύκαινα….΄
Το ξέρεις…είμαι σίγουρη .Όπου κι αν είσαι. Όπου τη σκέψη κι αν καταθέτεις. Σ΄ όποιους βωμούς παρθένων σκέψεων κι ηδονών θυσιάζεις, ότι κι αν αναπολείς….Το ξέρω. Εγώ για το δικό σου το Εγώ είμαι εδώ …Για μένα για το δικό σου το Εσύ πάντα εδώ. Για σένα πάντα. Εσύ αλλού.

Η καλημέρα μου κι η καληνύχτα σου.
Το χαμογέλιο σου και το κλάμα μου. Εσύ εκεί . Εγώ εδώ.

Ο φόβος …όνομα ουσιαστικό.
Πληθυντικός αριθμός…Οι φόβοι Οι φόβοι από εδώ και πέρα
Οι φόβοι σου…Κ ι οι φόβοι μου.. Ένα βιβλίο που δεν θα διαβαστεί ποτέ.. Γιατί έτσι επέλεξαν, επιλέξαμε, επιλέγουν, θα επιλέξουν. Τελικά όμως επιλέξαμε « σαν φεύγει το φεγγάρι στο σκοτάδι, προδομένη μου αγάπη».

Η μνήμη. Κύριο όνομα των θλίψεων.
Άκλιτο. Πάντα. Η μνήμη, η μνήμη , η μνήμη……..
Ας ερχόταν για λίγο…Ας ερχόσουν για λίγο… Ας χαθείς για πάντα

επιτέλους. Ως μνήμη καθημερινή και πρωτεύουσα… Ας χαθείς. Αμνησία

μυαλού κορμιού ψυχής γίνε.

Αγάπη …Αγάπη …Αγάπη …Πέτρα της υπομονής μου
Βράχε καθημερινής μνήμης αιώνιας διαθήκης έρωτας έγινες…. Θα μείνεις….

Με ανέλπιστα και φοβερά πράγματα οι Θεοί υφαίνουν την ζωή μας .
Εκείνα που ήταν για να γίνουν δεν έγιναν ποτέ. Κι αυτά που γίνονται δεν ήταν για να γίνουν…..Σιωπή...Σιωπή…
Σσσσσσσσσσσσσσσσ! Η ψυχή θυμάται κι αναπολεί.
Δακρύζει και χαμογελά….Σιωπή.